uzun zamandır beklediğim gün gelip çatmıştı, aylardan sonra ilk defa onu görebilecektim. Büyük bir heyecanla gittim oraya, ne de olsa mazide kalmış bir ilişki diye herkese gönülsüz olduğumu oraya gitmek zornunda kalmasam gitmeyeceğimi söylerken yüreğim alev alev onun isteğiyle kıvranıyordu. Onu ilk gördüğüm anda ayakta duramamış, hemen yanıbaşımdaki sandelyeye atıvermiştim kendimi; zaten ben kendimi sandalyeye atmasam oracıkta düşecektim.
Hiç konuşmadı benle, slm vermedi ancak bana her bakışında çok derin anlamlar yüklü bakışarla ve beni kendine tekrar tekrar aşık ederek bakıyordu. Bütün gece gözümü ondan ayıramıyordum. Derken bir ara bir arkadaşına çakmak istemek için yaklaştı; şans bu yaa orda bir tek çakmak bende vardı. Verirken elim eline değmedi ancak çakmağımı teslim alırken elimin eline değdiği, tüm hücrelerimde tenini hissettiğim an heyecandan mı mutluluktan mı bilmem havalara uçacak gibiydim. Bir ara uzaklaştım kalabalıktan yaktım sigaramı ve hayalini kura kura volta atmaya başladım hemen yan sokakta bir an onun da kalabalıktan sıyrılmış bir halde yanında bir arkadaşıyla orda olduğunu gördüm tam karşı kaldırımda kimsenin olmadığı bir yerde öylece karşımda duruyordu. O an yanına gitmek sıkıca sarmak istedim onu ama yapamadım. Yapamadım çünkü o benden sonra başkalarının olmuştu, belki de gerçekten seviyordu o kişiyi.
Bütün gece ister istemez surat asıyordum, onu görüyor, bazen sesini duyuyor, o yosun yeşili o harikulade gözlerine bakıyordum ama ötesine geçemiyordum, kıramıyordum kilidini, kaybolup gidemiyordum içlerinde. Hep daha önceki günlerimizi hatırlıyor, gözlerinin içini gülerek bana bakışlarını, gülümseyişini, tenine temas ettiğimde içimin titreyişini arada bir yaptığımız küçücük kaçamakları...
Sadece Uzaktan Bakmak Bile Mükemmel
günlerdir beklediğim an gelmiş, sonunda onu görebilmiştim...