Sen Gittin / Ben Böyle Hüznünle Başbaşa Kaldım

Gelen / gitti / Her giden vefasız çıktı / unuttu. /

yazı resim

Gelen / gitti
Her giden vefasız çıktı / unuttu.
(Yetmezmiş gibi )
Ardından bir de sen gittin.
Yokluğunda ağzım dilsiz
Yatağım öksüz .
Gizlenmiş duvarlara / kokun ve sesin,
Artık / açılmayan sandıklarda ömür tüketen
Naftalin kokan bir giysi gibisin.

Susayıp
Bir bardak suya uzandıkça
Ve sıcak ekmeğe dokundukça
Anılar gelir / dikilir karşıma.
Ne penceremde ayışığı
Ne / saçlarımda rüzgâr gibi oynaşan
Ellerin var şimdi...
Aradığım hiçbir şey yok yerinde
Muhtaç olduğum ne varsa / takılıp peşine
Yüreğimle birlikte / ardından kaybolup gitti.

Yalnız bana kalleş göçmen kuşlar bile
(Son yolculuklarında)
Taşıdılar umutlarımı sıcak ülkelere.
Takvimleri sorarsan / göstermez yeni bir gün
Mevsimler dersen / vefasız !
Kar yağdı doruklarıma ince ince / yokluğunda.
Artık ne bir sıcak bakış / yanıbaşımda
Ne de bir dost var / arada bir kapımı çalan.
Aldım koynuma / hasretlerimi / çaresiz / her gece
Sardım ellerimle kendi yaramı / acemice.
Kör karanlıkları /
( Anıları mayalayıp yalnızlığıma )
Kavuşturmaya çalıştım aydınlık sabahlara
Bir başıma.

Sen gidince
Sahip olduğum herşey
Nasıl da kayıp gitti avuçlarımdan!
Tutamadım...
Bir baktım
Saçlarım düşmüş anlıma.
Her telinde özlem / her telinde arsız yalnızlık
İşte acı gerçeği o an anladım...

Sen gittin
Ben böyle hüznünle başbaşa kaldım.

Yorumlar

Başa Dön