Ben seni hiç unutmadım
Ya da unutmaya bile çalışmadım...
Adından başka isim anmadı,
Heyecandan zevkten hiç titremedi,
Bir daha hiç,
Sana güldüğü gibi gülmedi dudaklarım!
Asla rengi olmadı simsiyah düşlerimin,
Rüyamda bile mutluluğu hayra yormadım.
Saçların savruldu gecelerime
- darmadağın
Başak sarıları, harman kokuları yayıldı yatağıma
Hiç bağıra bağıra ağlamadım...
Ağlayamadım!
Uzanıp ellerini tutardım sessizce, çaresizliğin,
Umutsuzluk sarılırdı dermansız bedenime...
Umarsız kördüğümlerde
Çözülemeden yaşadım!
Adımlarım hiç sana getirmediler beni
Özledim oturuşunu,
Yürüyüşünü
...ve hatta gidişini!
Hüzünlerimi taşıdı otobüsler
Hasretine koştu trenler
İskeleler boş kaldı
Uzaklar seni
...göndermediler!
Hiç manası olmadı çayın, sigaranın
Ve arasıra içtiğim şarabın!
Hiç bi ses beni çağırmadı...
Hep boşluğundaydım sessizliğin,
Vurdumduymaz yaşadım!
Uykularıma bir an bile kapatmadım, gözlerimi
Gözlerinden başka renk tanımadım!
Göçüklere düşerdim, acılar kanatırdı yaralarımı
- acılar ki
hiç bi ilacın geçirmediği...
Bazen, çimlerdeki bir su rengine
Bazen, siyah bir boncuk tanesine
Lime lime olurdu yüreğim,
Yüreğine bağlanırdım!
Hep incecik ümitlere tutunarak yaşadım...
Hiç dolaşmadım açık havada
Kırlarda yani...
Ne yana dönsem sen oluyordum
Ansızın!
Sevemedim sabah güneşlerini,
Gün batımlarını...
Ve akşam ayazlarında bile
Kapatmadım kapılarımı!
Yüreğim şiirlere dokundu bir tek
Şiirler de hep
Yüreğime yüreğime sokuldu!
Ben, bir yerlerimden vurulu
Şiirlerimle yaşadım...
Hiç kimseyle konuşmadım senden sonra
Oturup da hiç derdimi anlatmadım.
Halka halka çoğalttığım yanlızlığımı
İlmek yaptım boğazıma
Ölümüne yutkundum!
Nakış gibi işledim yüreğime sevdanı...
Çığlık çığlık bağıramadım hiç
Acılı ağıtlar takılıyken kulaklarıma!
Kuytularda çaresiz,
Karanlıklarda bir gölge gibi
Kumsallara bir uçtan bir uca adını yazdım...
Avuçlarımda kanlı bi yürek
- göğsümden çıkarttığım
Ben senden başka kimseye özlem duymadım
Senden sonra
Kimsesiz,
Yüreksiz,
Kendimsiz yaşadım... - ya da hiç yaşamadım!
Sevtap Kasapoğulları
10.06.2010 - İzmir
