"Seni seviyorum",sevgiden-aşktan doğmuştu; Onun çocuğuydu.Şimdi,ne kadar içi boşalmış ya da boşaltılmış bir ümle. Karşı cinsle temas kurmak için söylenilen ilk yalan haline getirilmiş. Yani onun-bunun azında dolaşıyor artık,ortalık cümlesi olmuş. Desenize "sevgi" dedikleri şey kullanılmış ve alnına sürülen karayla bir kenara atılmış. İşte bu yüzden bizim, ki gerçekten sevenleriz, kalbimiz tesellisiz bir yalnızlık kokuyor. Korkuyoruz sevgimizi başkalarının görmelerinden çünkü bizim sevgimiz ortalık malı değil; kulluılmasın diye. Kalbimizde gün geçtikçe artan aşkımız yüzünden bir gün kalp krizleri yaşarız ve soğuk bir ölüm elimizi sıkar,hiç bırakmamacasına.
