“Sana bu mektubu uzaklardan yazıyorum
Adresini çoktan unuttum
Bir şiirin şişesine kalbimi koyup
Sulara bırakıyorum.”
Fatih KISAPARMAK
Merhaba Sevgili,
Ne zamandır sana içimi dökmek, ne zamandır seninle dertleşmek istiyorum bilir misin? Sana olan sevgimi sana anlatmak, aşkımın ateşiyle kıvrandığım geceleri sana bildirmek istiyorum. Ve ilk defa yazıyorum işte.
Enterasandır, yazmayı ve seni o kadar sevmeme rağmen, senle dertleşmeye o kadar ihtiyaç hissetmeme rağmen ilk defa yazıyorum.
Seni kaybettim hayatın gizli atmosferinde ve ulaşabileceğim hiçbir adresinde yok. Senle görüşmem imkansız olduğu için sadece rüyalarda buluşmak kaldığı için. Artık yazmaya karar verdim ve sende herkesle birlikte okuyacaksın bu mektubu ve sana sunacağım aşk damlacıklarını.
Sana olan özlemleri, sana olan sevgiyi sana anlatamamak ne zor sevgili.
Ah bir bilsen sana olan özlemi, ne cehennemler eritiyor sinem, ne ızdıraplara sabrediyor sana ulaşabilmek için ne fedakarlıklara katlanıyor, bu aşk derdine düşmüş insan.
Seni gördüğüm ilk andan bu yana ateşlerdeyim ve sanırım öyle de kalacağım.
Seni sevdiğim kadar kimseyi sevmedim ve senin sevildiğin kadar da kimse sevilmemiştir sevgili.
Bundan böyle hergün sana yazacağım sevgili. Senin ne çok sevildiğini, seni ne çok özlediğimi, sana ne gözyaşları akıttığımı yazacağım. Her anımı seninle paylaşacağım sen duymasan, hissetmesen bile. Ben sana hissetmeyeceğini bile bile yazacağım.
Sen rahat yattığında huzur içinde uyurken, aysız gecelerde ben hep çıldıran kalbimle sana açılacağım, sana, sevdana ağlayarak yazacağım.
Senin için neler feda edebileceğimi, ne lavlardan geçeceğimi, senin için ölüme meydan okuduğumu, sana ne şiirler yazdığımı yazacağım.
Her baktığım yerde seni nasıl gördüğümü, herkese seni nasıl anlattığımı ve her mevzuya seni ölçü ederek baktığımı anlatacağım sana.
Saatlerin sana kurulu olduğunu, günlerin senin adınla kesiştiğini, her muhabbetde, her sözde senden nasıl bahsettiğimi yazacağım sana.
Seni bana yar edenin seni bana yazacağı ana kadar yazacağım sevgili.
İşte bu sana ilk mektubum. Kalbimin ilk ve son sahibine ilk gözyaşlarım eşliğindeki, ilk iç sıkıntılarımın dışa vurması.
Güneş doğmayana kadar, sular akmayana değin, şeytanın çatlayacağı ana kadar, yüreğim eriyene dek, azraille merhabalaşana kadar yazacağım.
