Hepinizden bir anı kaldı bende,
Görüyorsunuz işte tam şurda kalbimde,
Kaç gece koyun koyuna yatmıştık sizinle,
Ne kadar çok kavga etmiştik,
Sonra al baştan yapıp buluşmuştuk,
Gözyaşlarımızın tuzunu tattık kaç kez,
Geç saatlere kadar dalardık balkonlarda sohbete,
İyi ki almışım elinizden kokulu mendillerinizi,
Resimleriniz duruyor hâlâ sakladığım yerde,
Karşılaşırız belki bir gün diye saklı tuttum onları
yıllardır,
Yazık ki onlar da yenik düşmüş,
Adına zaman dediğimiz zalime,
Sararıp solmuşlar, kopmuş hepsinin birer ucu,
Söyler misiniz güzellerim nerdesiniz şimdi ?
Sarı, siyah, kumral saçlarınız da iyice kırlaşmıştır,
Benimkini soruyorsunuz değil mi ?
İnanın hiç kalmadı.
Aynalara bakıyorum da yanıt veren yok,
Çıtı çıkmıyor hiçbirinin,
Ama her bakışta içinizden birini görüyorum orda,
İnanın eskisinden de güzelsiniz şimdi,
Hem de alışılmadık
Bir biçimde .
