Yine seni düşünüyorum senin kim olduğunu bilmeden. Yine de seni hiç yaşamamış olmayı ve yine seni tüm hücrelerimle doyasıya yaşamış olmayı düşünüyor, düşlüyorum bugünde.
Karanlık; gözlerinde kaybolmamak için gözünü her şeyi yutan bir karadelik gibi kapamak..
Sensizlik; sensizliği yüreğinde hissetmemek için senden çok farklı olan dostların yanında gülerken için için ağlamak..
Yalnızlık; karanlık ve sensizlik sadece.
Sen bilmezsin sensizliği, karanlığı. Yalnızlığın ne acı olduğunu da…
Çektiğim acılar, korkunç yalnızlıklar, karanlıklar sana duyduğum sevdadan yadigar bana. Benden sana ne yadigar kaldı? Ne olur “hiçbir şey” olmasın cevabın…
Seni düşünmekten, beklemekten yoruldum ama vazgeçmedim. Belki bir gün…
Yine bir gün seninle, bugün Çarşamba…
Saat: 00:20
