Şafak gözlerimde,
İçimdeyse yine yaşamın coşkun ırmağı
Yağmur yüreğimde,
Dudağımda yine özlemin sert fırtınası
Ultra yalnızlık sokağımda
Açık son,
en son kapımsın..
İçinden bir türlü çıkamadığım
Duygu yüklü bir bilmece,
Ve bilinmez bir notasın;
Hayatın orkestrasında
bir hüzün melodisinde tutturamadığım
Sevenlerime kokuşmuş bir umut kattığım
Satırların manası,
Bulanık bir anısın
Hep gözlerimde anımsamaya çalışacağım..
Anla artık,
Bu kambur yaşamda
dik durduğum tek ansın
Zorlu bir maratonda çatlarcasına koştuğum,
Ulaşıldıkça,
Ulaşılmaz olan heyecansın;
Yıldızların arasında
bir Venüs güzelliğinde bulamadığım
Raflara sığdıramadığım aşk romanlarımsın.
Karanlık ve tipi altındaki bir gecede,
Somurtmayı bile beceremediğim
Ve bilmem kaçıncı defa dinlediğim,
Kaçınılmaz kaderimsin.
Sen benim herşeyimsin
Son Dem Eylül (Son Söz) ..
İçinden bir türlü çıkamadığım / Duygu yüklü bir bilmece, / Ve bilinmez bir notasın; / Hayatın orkestrasında / bir hüzün melodisinde tutturamadığım / Sevenlerime kokuşmuş bir umut kattığım / Satırların manası, / Bulanık bir anısın /