**Son olarak birşeyler daha yazmalıyım. Okuduklarıyla, yazdıklarıyla var olan ben, son bir birikinti bırakmalıyım, attığım en son adımın ardından. Belki sana yazılmış olmalı, seni hiç tanımayan insanlar okumalı. Belki hiç tanımadığım insanlara yazılmalı sen tesadüfen okumalısın. Hep böyle yaşatmalıyım hem seni hem kendimi ucuz bir evrenin tutsak ülkesinde. Söylediğimiz şarkıların ardından birlikte bakmalıyız ne olursa olsun önümüzde akıp giden yaşama. Sahip olamadığım hayatları yazmalıyım. Sen yanımda, yine yakınımda olmalısın. Varlığımız böyle sürüp gitmeli.
Konuşmalıyız birbirimizle.. İncir çekirdeğini doldurmayacak şeyler olmalı belki de ama yüreğimizi doldurmalı ikimizin de, bizim için önemli olmalı. Acılarımızı körükleyenlere bağırmalıyız, yanımda durmalısın, adımlarımız bir tören yürüyüşü gibi uymalı birbirine, düştüğümde ellerini bulmalıyım yanı başımda, sarılmak istediğimde sana sarılmalıyım, yazmak istediğimde sana, okumak istediğimde seni okumalıyım.. Ve bütün herşey bittiğinde sana anlatmalıyım zaten bildiğin herşeyi sadece. Senin anlamanı beklemeliyim, bilmeni, sevmeni..
Son olarak birşeyler daha yazmalıyım..Sana dair, benimle yürüdüğün, yanımda durduğun günlere dair birşeyler yazmalıyım. Birbirimize birktirdiğimiz acılarımız umutlarımız olmalı en sonunda ve birgün birileri okumalı.. Belki sen tanıklık etmelisin okunanlara, belki ben.. Yine de birimiz önce terketmeliyiz, birlikte olacağımız yeri önceden görmek için belki de. Yeni bir serüvene omuz omuza başlayabilmek için. Yeniden yazabilmek, yeniden anlayabilmek için birbirimizi. Ve çekip gitmeliyiz en sonnda sırayla. Son olarak birşeyler yazarak..**
