Şu etten kemikten zindan içinde
Tükettiğin ömrümü hep ziyân ettin
Kendimi kendime ben kilitledim
Kendimi kendime gardiyân ettim
Tükettim ömrümü hep ziyân ettim
Müebbed mahkumum maddi manevi
Dikildi başıma bir masal devi
İğneli sandığı çaktı üstüme
Kendime çekiç oldum kendime çivi
Çook göz yaşı döktüm çok figân ettim
Ümidim nafile gayretim abes
Yakıyor ruhumu aldığım nefes
Beyhude çırpınma ey gönül kuşu
Çelikten kavidir bu kemik kafes
Al onu ben sana armağân ettim
Bu tuzağın hem avıyım hem yemi
Boyumca münasip kazdım hücremi
Şaşırıp bağladım kaçmasın diye
Kendi ayağıma kendi kellemi
Akılsız başımı kahramân ettim
Geçti bağ u bahar erişti hazan
Gönlüm alev alev kafamsa kazan
Bu zindan bu sandık bu kafes nedir
Dünyalık hayatım noktalanmadan
Kendimi kendimle imtihân ettim
Suretten isimden cisimden bıktım
Kırdım kabuğumu içimden çıktım
Yapnacık,uydurma sahte iğreti
Ne varsa içimde hepsini yıktım
Boyadım kanımla kan-revân ettim
ÇÖzüver bağımı şu iskeletten
Azâde uçayım her türlü dertten
Varlığına birliğine sığındım
Ve merhametine candan yürekten
İman ettim Ya Rabbi...İmân ettim.
] ]
