toprağım, kadınım
ne dedim de kırıldın, küstün
bırakıp, yaban ellerine gittin
kır çiçeği toplayacaktık karşı yamaçtan
taç yapacaktık, gelin damat olmadan
hayat dediğin; iki dirhem, bir çekirdek
bazen afilimi afili, çoğu zaman hercai
sen misin yalnız bırakan, yaşam mı bilemem
seni severim, seni ararım toprağım
geceler çok karanlık, gündüzler anlamsız
bu şehrin toprağı bereketsiz, vicdansız
üzülmedim gidişine, yalnızlığım kararsız
ama sen olmazsan olmuyor, toprağım
02.11.2008 – YOZGAT