Kırmızı tuğlalar vardı.
Gecekondumuzun yanında.
Havse halanın kocası koydurdu;
yeni oda yapacakmış ya,
dut ağacının dallarında.
Ben ve çocukluğum !
Duvarın dibinde yetişen güller.
Havse halanın oğlunu,
yakalamıştık.
O kıza gül verirken.
Niye, vermiştiki ?
Havse hala bize reçel yapacaktı,
o güllerden.
Çaldığımız Tuğlalardan,
emanet Masa, sandalye.
Merdiven altı,
Kömürlükte.
Ben ve çocukluğum.
Tüh ya !
Mezemiz mezede,
Rakıyı unutmuşuz.