] Yokken karşısın da bir ışık, parlıyordu gözlerin.
Meğer mehtaba bakarmışızda bilmezmişim.
Hep yanıktı esmer tenin, güneştendir sanmıştım.
Saçlarındaki bir esinti ile başlardı sonbahar yaprakları düşmeye.
Ve ilkbahardı çiçeklerden bir taç hazırlanırdı hep.
Soğuk bir kış gününde anladım,
Sen benim tüm mevsimlerimsin.
