Katran karası, gecede, iki yıldız odamı aydınlatan zifir rengi gözlerin.
Çivi çiviyi söker diye boşa söylememiş annem.
Gece
ve gözlerin..
Kayboldum karanlıkların içinde, gecede mi yoksa gözlerinde mi bu yitip gitmişlik farkedemedim.
Aslına bakarsan farketmeyide istemedim belki
Kimbilir?
İstedim mi yoksa?
Bilmiyorum.
Cevabını bilmediğim sorular sorma bana bu gece.
Bu gece bildiğim tek şey, gözlerin ve gece gibi bilinmezliklerini de sevdiğim.
Her gece gibi.
Geceye, gözlerine ve bilinmezliklere eşit sevişme
denklemlerinde
bölünüp, çarpılıp çoğalayım bedeninde.
Içinde ;
Hiçlik, sonsuzluk olarak bir nokta olayım
Razııyım her gece çözülmek uğruna,
zifir rengi gözlerinin bebeğinde bulunamayan " Y " olarak kalayım
