Beni yalnız bırakan benmişim
ben...
Oysa sen her yerdeydin
güneşin doğuşundan batışına
bir çiçeğin güzelliğinde
dağların haşmetinde
yağmurun serinliğinde...
oysa beş vakit beni çağırıyormuşsun da
duymayan ben
görmeyen ben..
Beni yalnız bırakan benmişim
ben...
oysa sen her yerdeydin
şah damarımdan yakın olan!
Değersizliğim değer vermeyişimdenmiş,
körlüğüm görmek istemeyişimden
sağırlığım duymak istemeyişimden..
Sen! isteyin vereyim diyen!
Hatayı ısrardan koru.
şimdi senle ve,
yalnız değilim ben
