YALNIZIN SESİ
Yalnızların sermayesi çile ve sabır
Yüzerler denizinde karanlık gecenin
Üşüyüp titrerler, zira mevsim hep kıştır.
Onlara sor sırrını hayat denen bilmecenin.
Sana hangi yalnızı anlatayım, istersin?
Yalnızlık Allah'a mahsus, benden neyi beklersin?
Ah,senın yalnız sarı gül diyen inadın!
Küstürdü baharı , açtı bülbülde yara;
Bir ölgün bakışın,kelebek kanadın,
Dolaştırdı beni diyardan diyara.
…
Karları sevmiştim, kalbin gibi ak;
Söndürürdü belki tende ateşi.
Bu nasıl yangındır, bu nasıl ocak?
Bu kara sevdanın yokmuş bir eşi…
Sonra beyaz hislerim kirlendi bir bir.
Yalnız , kor alevden bir külü kaldı.
Silindi hatıralar, değişti devir;
Gazap dolu sözlerin rüyamı çaldı.
Avare yıllarımı yapayalnız geçirdim,
“Gökyüzündeki yıldızlar” ı öğretti şarkılar.
Bir karlı geceden bir çöle girdim.
Eritti bedenimi bir deli rüzgar….
Denizle tanışmamız ne yaman oldu.
Depreşti eski derdim dalgalarında,
Hiç görünmeyişin çok zaman oldu,
Unutuldum mazinin sayfalarında….
Mekan değişti, yalnız zaman hep aynı;
Seninle doluydu canımın her yanı.
Gönlüm hep seninleyken gündüz ve gece,
Yokluğun olmuştu bir garip bilmece.
Yıllar boyunca hiç çıkmaman karşıma,
Bir platonik sevdayı sardı başıma
Her yanım insanla doluyken rengarenk,
Seni anlatıp durdum sabahlara dek.
Götürdüm seni yüreğimde her yere…
Yolcular iner binerdi gemilere,
Sahilde suya vururdu hayalin,
Sen çıkmazdın,görünmezdin koca şehirde.
Sudaki balıklar gibi martıların sesinden,
Dalgalar sarhoş olurdu sahilin nefesinden.
Yalnız, seni savururdu deniz,yüzüme.
Okşarcasına,dövercesine,öpercesine...
Ne yollarda izin vardı ne denizde bir gölgen;
Yalnız bir kabus kaldı "Unutmalısın" diyen.
Ahlarım kapladı gökleri ve yeri!
Atmadım seni gönlümün köşesinden,
Yalnız kalmaktan ürkerdim geceleri
Seni son kez görmemek endişesinden.
....
Aradan yıllar geçti, kaç çiçek soldu gitti.
Dereler aka aka yolunu buldu gitti.
Mevlam hiç soldurmasın çiçeğini bağından,
Tatlı söz eksilmesin karanfil dudağından.
Gül yanaklım. ,ceylan gözlüm, , sitemkar,
Bütün güzelliklerde senden olan bir şey var.
Gül devri değil yalnız,Kasımpatıdan haber ver,
Sevda bahçesinde adın yine de ömre değer.
Saniye ayır şimdi , bir günün dahi kalsa,
Yürekte iğne kadar boşluk vardır nasılsa.
Hangimiz daha yalnız,düşündün mü kendince?
İnsan neler hisseder sevmeden sevilince.?
Ömrün boyunca kaçtın kartalın pençesinden,
Fakat en son kaçış yok feleğin kafesinden
Yalnız doğduğumdan mıdır,yalnız öleceğim?
Mahşerde yolunu bekleyeceğim.
Ünver PAZARLI
