Bu yağmurlarda alıştım yalnızlığa,
Bırakın onlar anlatsın beni,
Rüzgarın ıslık çaldığı anlarda,
Açılmayan gözlerim anlatsın beni,
Kayan bir yıldız olsun bastığım toprak,
Bir tereddüt alsın başımı,
Soğuklardan ölürcesine üşümek olsun adım,
Ya da dalından kopan ölü bir yaprak
Kalın duvarları olsun yalnızlığımın,
Gökyüzü görünmesin,çünkü o bir yalan,
Artık herşey çok karamsar,çok yapay,
Kendimi kendime adadım,
Yalnızlık oldu adım...
