Upuzun bir şiirde sevdim seni.
Yüreğinin aynası olmuş kaleminle.
Kâh Seviniyor, kâh üzülüyorum.
Bu kelimeleri yan yana getiren yüreği düşünüyorum.
Sorularıma yanıt arıyorum bir sonraki şiirinde.
Bulduğum her cevapta seni daha tanıyorum,
Biraz bana benziyorsun,
Ama hep yarım kalıyorsun,
Yarınlara güvenmiyor, dünü yazıyorsun.
Biraz daha yazsaydın seni az kaldı çözecektim,
Sanki gizli bahçesin, sırrını demiyorsun.
Senin sevdiğin bana mı benzerdi.
Yoksa sen benim sevdiğime mi?
Neydi bu kadar çok olan şey.
Kurumuş dere yataklarına benzettim kendimi,
Yazdığının kadınlara benzemediğimi anladığımda.
Adını ve gözlerini öğrendiğimde başladı.
Adı aynı, gözleri iri tüm kadınlara kıskançlığım.
Gözlerini ve adını bildiğim kadınlardı hepsi.
Dizelerinde ben değil onlar anlatılıyordu.
Dizlerinde ben değil o yatıyordu.
Sonbahar da sen kokuyordun.
Bilemem belki eylüldün.
Seni sonbaharda sevmiştim,
Bir yağmur yağmıştı da belki de büyülenmiştim.
Her şiirin sonrası gibi yumdum gözlerimi,
Bana sessizlik kalıyordu.
Sanki sessizlik beni öpüyordu.
Eğer bir maviden bahsetsen umutlanabilecektim.
Ege den bir parça olsa kıtalarında, her şeyi unutabilecektim.
Zeytin gözlü bir kadına seslenseydin bir kere de,
Rüzgar olacaktın, ağacın yaprağı olur titrerdim belki de.
Hoyrat bir iklimdeydim.
Unutup bu iklimi baharlara ulaşabilecektim.
Biliyorum görünce seni, hemen tanıyacaktım.
Gözlerimi kapatıp o kadar dilerdim ki seni.
Şimdi, şimdi tutacaksın sanki ellerimi.
Doğaya bakan ben konuşan sen.
Yaylalar önünde seyre daldım.
Gözler benim, sözler senin.
Sen bu güzelliğe nasıl seslenirdin.
Ovalar, vadiler en çokta dağlar senle dile gelir oldu.
Her şey senin dilinle konuşurdu.
Bu gün bir kelebek geldi kondu.
Sence o kelebeğe hangi şiirin okundu.
Ben hep boşa kürek çekerim sevda denizinde.
Hep yanar gemilerim okyanusun ortasında.
Pervane aklıyla severim.
Yanmadan, yanılmadan önce söyleme,
Uğrunda yanmak güzel,
Uğruna yandığım yürek güzel.
Ben daha çok türkü dinlerdim hasretlerim çoğaldıkça,
Türkülerim çoğaldı sana hasret kalınca.
Yaz şairim, bir şiir daha.
Özledim hasret kokan, Anadolu dan kopan mısralarını.
Yaz şair bir seveni,
Yaz bir daha kıskansam da o kadınları nasıl sevdiğini.
Elçin ORHAN
25/05/2003
