Kimsesiz çocuklarıyla bu evlerin
Her gece aynı dertle
Masalları bekleyin
Sabahlara kucak açın
Uyanın, keskin hafif bir soğukla
Elinizde
Üstünüzde
Sofranızda
Güzel dediğiniz
Yok
Boş ver, geç
Vazgeçtiğini bilen yok
Hayattır deyin
Vardığı bir avuç surat
Boş ver, geç
Tatlıdır yok saymak
