Kocaman beyaz bir yumaktık senle ikimiz
Yuvarlandık durduk hayatın dikenli yollarında
Kah bir engele rastladık gidemedik biri yardım edene dek
Kah biraz hırpalandık çocuk ellerinde hayatın
Her türlü kiri çektik üzerimize
Tertemiz bir pınar bulana dek kaldı lekeler üstümüzde
İçtik o pınarın suyunu kana kana
Çektiğimiz tertemiz bir aşktı içimize
Dünya umurumuzda değildi el ele diz dize
Gerçek aşk mıydı bu yaşanan
Yoksa hayallerimiz miydi bize bunu yaşatan
Kopan fırtınalardan savrulduk bazen ayrı yönlere
Sıcak rüzgarlar getirdi bizi bir araya yeniden
Uçtuk, çakıldık
Düştük, kalktık
Sevdik, nefret ettik
Karmaşık bir bütünün parçasıydı her anımız
Tümden geliyorduk ikimiz de
Parçalardan varamıyorduk bir bütüne ama
Bütünden dağılıyorduk parçalara
Bir yap bozdu oyunumuz, önce yapıyor birleştiriyor
Sonra birden dağıtıp yok ediyorduk her şeyi
Hayatın beyninde bir yumaktık ikimiz
Çok zordu kopmak
Bazen dümdüz örülüyordu kazak
Bazense karmakarışıktı yumak...
