Yol alabildiğine taşlı
İnce uzun kıvrılır
Karanlığa doğru
Bir garip yalnızlık ki
Çöl olmuş yüreğimdeki sızı
Açlık alabildiğine büyümüş
Sefil yaşamın insanları
Ayağında kundurası
Sırtında yeleği
Olmadan yaşarlar
Ve işte yine
Çöl olmuş yüreğimdeki sızı
