ya dokun
değilse bırak teninin kokusu kalsın
cehennemde yanarken bir sebebim olsun
doğurduğun ateş
avuçlarımda kül izleri bıraktı
şafakları sökerken alaca
ortasında bırakılan kirli yarınlar
taş izleri taşıyan umutlar
kök hücrelerim den ayıklanan
yüzündeki gece masumluğunda kalbimin suskunluğudur