…Bir düş veya kâbus gibi görünse de
Bir yerlerden başlamak
Ve devam ettirmek gerekiyor her yürüyüşü…
Ve uzun bir uykuya dalmak bir şeyler çaldı mı içimden acep?
Soğuk depolarda don tutmak,
Senin o puslu görüntünü karanlığa teslim etti mi?
Düşünüyorum da pek bir şey değişmemiş.
Duygulardan bir parça bulunmayan,
Duyguyu içinde taşımayan bir yüzyıl,
Hatta binlerce yıl salt kelime olmanın dışında hiçbir şey değil.
Yalnız, her şey kaldığı yerden devam etmediği gibi,
Yeniden de başlamıyor.
Ve mevsimler önemini kaybetmiş artık;
Tek mevsim var o da dondurucu kış…
Yüzyıl don tutmak
Kalbimdeki sevgi sıcaklığını ortadan kaldırmış…
Üzgünüm demek nasıl bir çare değilse,
Yüzyıl sonra beni aynı bulmaya çalışmak da
Bir avuntudan başka bir şey değil…
