Ey zaman...
Karşımda mı duruyorsun olanca haşmetinle?
Avuçlarında anılarım,
Sana mı yeniliyor benim ateşten ruhum?
Dönüşü olmayan dehlizlere mi atıyorsun dilsiz kalbimi?
Ne kadar da acımasızsın sen zaman!
Varolanı yok ettiğin...
Yok ettiğini kör kuyularda sakladığın...
Günlerce ve gecelerce anıları anlarla vurduğun...
Vurduğun ama öldürmediğin!
Zaman!
Çaresiz kaldığım...
Zaman
Geri getiremediğim...
Acıtan, kanatan fakat öldürmeyen...
Zaman ölmeyen....
Ne hayatlar tükendi
Efendin kader, peşisıra geçip giden hoyrat günler...
İplik iplik dökülen her güne aylar,
Aylara yıllar...
Zaman! Ölümlü kaygılarımın bitişine kaç günbatımı var?
Ne aşklar sonsuzluğa karıştı,
Gözümde yaş, içimde telaş...
Zaman gideni geri ver,
Ver bana anılarımı ya da sevgiliden bir haber gönder...
Yaşatma hicranı her daim,
Sendedir her derdin ilacı
Yine sendendir bu onmaz kanlı acı!
Gecede ay, gökte yıldız, denizde yakamoz...
Bende kasvet, bende hiddet
Bende dağlar eriten ölümsüz hasret!
Yürekte kordan fırtına,
Lal ki bu yürek anlaşılmaz konuşsa da!
Bellek bir deli avare, dünde tutsak yarına yasak
Bellek en gizli günah şimdi!
Ne zaman biter bu esaret, bu hasret, bu hiddet?
Ne zaman durur avare bellek?
Bilirim...
Bitse de ömür, gitse de sevgili...
Tükense bile her hoyrat an
Tükenmez yürekler ağlatan katil zaman..!
