Farklı yüzlerini görürsün insanların,
Zaman geçtikçe.
Keşke hiç işlemese de,
Görmesem o yüzleri dersin,
Ama nafile.
Zaman işler.
Çarklar döner.
Aldanırsın.
Aldatılırsın.
Nefret edersin zamandan.
Dayanamazsın.
Durdurmak istersin çarkları.
Ne yaparsın peki?
Atarsın kendini boşluğa.
Mutlusundur artık,
Yoksundur çünkü.
Ama çarklar vardır hala,
Dönerler durmadan.
Bir de yüzler vardır;
Farklı yüzler.
Onlar da,
Durmadan gülerler.
