Kumdaki Yara
Bir çocuğun saflığıydı benimkisi / Kumdan kalelerimi yıktığın zaman, /
Bir çocuğun saflığıydı benimkisi / Kumdan kalelerimi yıktığın zaman, /
istediğim sadece bir bardak şekersiz çay ve sessizlik idi o sabah..
Bir ışık yakaladım;öylece kal lütfen!Kıpırdama sakın.Simetriyi bozmamak gerek.Sırtın çıplak biliyorum;ama üşümezsin yanımda korkma!Olduğun gibi kal ,
Kara günlüğüne / bunu da ekle, / kalemin geri geri
Zaman azalırken, bu bankın üzerinde / ahşap tenli dokunuşlar ile irkiliyorum..
kekeme aklımın iradesinde,tüm kalbimle duraksamadan yazmaya çalışıyorum.
İZMİR
kurallara aykırı kalmadan ama bir o kadar da kural dışı olma heyecanı ile yazıyorum.İçimden geldiği gibi,belli bir kalıba sokmadan kelimeleri..
gördüğüm ,gözlemlediğim her bir renk,manzara,resmi yapılabilecek her şey ; yazma sebebimdir..
henüz bunun için erken