Kadın belki duymadı bu sevgi sözünü, belki de fazla masum olduğu için kabul etmedi. Ellerini şimdi erkeğin kasıklarına götürmüştü. Adam sevgilisinin gözlerindeki istekliliği görmüştü. Yaklaştı. Öpüştüler uzun uzun..
Yatak odasının kapısı açıldı minik bir gıcırtıyla ve iki ateşli beden süzüldü yangın yerine...
Düşündüğünden fazladır bazen hayat.
Düşünrsün ve yaşarsın...
Hayata akar her zerren...
Bilinçaltımız, çoğu zaman gizlencemiz olmuştur... Onda yaşanmış ve sadece kendimizde kalmıştır yaşam... Gece gece, sıcak sıcak, tutku dolu duygularımız olmuştur... Bunlardan yola çıktım ben de... En yazılmayanı, yazılmaya cesaret edilemeyeni yazmak oldu amacım...
Yaşadıklarımla yaşayacaklarım arasında geçen bir hayat işte...
"Ayıp" diye bilinçaltımıza hapsolunmuş duyguların en tenha koyunda yazarım yazımı... Yaşanmış olması değil, yaşanabilir olması asıldır.
Attila ilhan, Dostoyevski...
Yılmaz Erdoğan vb.
