|
Gecenin koyu karanlýðý gibi kara gözlerinde kaybolmak ister bu yürek. Nefesinde son bulsun derim nefesim. Kan kýrmýzýsý aþkýn sararken bedenimi, ben göðsünde uyumak isterim.
Aðlamak deðil bu, ama sanma ki mutluyum senden ayrý. Gözlerimde isminle aðlayan bir bulut ve ben, o bulut gibi mahzun ve kederliyim sensiz.
Özlem tahtasýna hergün bir çivi daha çakýyorum. Takvimlerde geçerken ömür, ben hergün bir yapraðýný koparýyorum deli ayrýlýðýn.
Yüreðinde yüreðim buluþsun derken, koca bir ayrýlýk rüzgarýymýþ esen, nereden bilecektik?
Özlem dolu, hasret dolu bir tebessümle bakýyorum resimlerine ve öpüyorum tertemiz alnýndan.
Aðlýyor muyum?
Belki geceleri damlalar içime, bir de yastýðýmýn üstüne akýyordur, kim ne bilsin?
Üzüyorum seni ey kara gözlüm, biliyorumama inan ki korkularýmdan.
|
|
