yüzgeri dönmek basarak topuklarına
kapı aralığından
cılız bir su gibi dönmek geriye
ve zümrüt rengine kazımak toprağını.
koşmak. durmadan soluksuz koşmak ipek tenine doğru kısa
bir akşamın.vurulmayı bekleyen bir alageyik
kadar cesur ve şen olsun dudağım.
kâfur dağıtan bir arastada.
bir cambazın yazgısı sil baştandır ip her serildiğinde ayağının altına.
sen duy beni. sen tut beni bu meydanda ateş yeni tanığım.
bayım siz böyle kıpırtısız bencil bir put gibi durmuşken göğe karşı
benzi atmış renginizden bir iskambil alayım
ey yar
yar dediysem bil ki elimi bırakmışsındır
aramızda ağrılı bir gün doğmuştur
dilsiz gölgesiz hain sinmiştir acun odama
oysa ben adam gibi durmuştum karşısında adam gibi
umudun kırılıp dağıldığı o dalı tutmuştum sıkıca
yar ey daha dün
ağız dolusu kusmuşumdur insanlığımı
habis başağrılarım dindikten hemen sonra
belki hatta ne pis sıyırmıştır o umut gırtlağımı
efendim burası iş değil bana hiç değil
bir yılkıdan devşirilen kısrağı
ve her öldüğünde dirilen bu efsunu sezmişken
ve yol tam burada her gün yeniden bitiyorken
o kılıcın kenarını öperken tam da çizdiğin mahalden
usanmışken geldiğim bu yerden oy
kırkım çıkmadan daha
el etek çekmişken dağlardan
ah yandım dayandım ahraz kuytuya
maskelerin burgaçlarından sökecek kılığı
bir yürek gerek. aksayan geceyi gündüze bitiştirecek
bir yürek ki sokak iti olmuşum ben yaralı
kendini ehilden bilen dağlandıkça ve topalladıkça ayağı
bilir misin muti olmak dokunuyor mideme
yüzüm yokluğa savunmadır. doğruluğudur kargı gibi batan zamanın.
her çizgiyle
lekelenir yankılanır orada uçsuz bucaksızlığı bu varlığın.
/bakma sen duramam ben buralarda
güneşe dönmek yüzünü basarak topuklarına /
