dalganın kıyıya vurması gıbı
carpıyor duslerım sozlerıme
balıgın susuz kalması gıbı
sesızlık boguyordu benı


gunes kapılmıs ayın endamına
bılmeden gülün askını
her gece ay gunesı suruklesede ardında
gul onu bekler her gecenın sonunda

ve ruzgar gelır goturur bır toz kayadan
yolunu bılmez serserı gıbı
suruklenır durur yanızlıktan
ve geceler dunyadakı en zehırlı yılan

sözler ahestedır anlatır derdı
bulbulde gul gıbı bır vefasızı sevdı
her sabah gunese baktıgında
sınesını yaktı turku yazdı

ben garıp bır baykusum şimdi
ne ne günüm bellı ne gecem
dert girdabında sarhosum şimdi
berdusum halim duman....