BENDEN HABERSIZ

Düþünüyorum;
Saçýnýn gece siyahýný, gözlerinin
O gülücükler saçan kahverengi bilinmez esrarýný,
Ve güzelliðinden yoksun mutluluðumu,
Düþünemiyorum.
Oysa Sen?
Benden habersiz...

Örtüyorum
Üzerini umutlarýmýn,
Seni her gördüðümde hatýrladýðým uzaklýðýmýzý.
Ama en temiz hayalerimin üzerini,
Örtemiyorum.
Sense
Benden habersiz...

Sürüyorum
Keyfini esaretinin
Esirin olduðum halde özgürlüðü sorduklarýnda
Sensiz bir an yaþamayi, nefes almayi,
Sürdüremiyorum.
Sen?
Benden habersiz...

Düþlüyorum
Gözlerindeki yansýmayi, gülücüklerinde olmayý,
Gördükçe senden utanýp kýzaran güneþi,
Düþünemiyorum mutlu olacaðýmý,
Sensiz bir hayatý,
Düþleyemiyorum.
Evet Sen
Benden habersiz...

Ýstiyorum
Aþkýmý itiraf edebilmeyi
Aþk sensin diyebilmeyi martýlarla uçuþurken,
gözlerinde.
Büyünün bozulmasýný, mutluluðumun hüzünlenmesini
Ýstemiyorum.
Hep böyle kalacak olan sen,
Benden habersiz...
Ben umutsuz ve sensiz....