Çiftçi yataða düþmüþ,
Uzun süre düþünmüþ.
Çocuklarý ünlemiþ,
Onlara þöyle demiþ:
— Evlatlarým, yaklaþýn
Kulaðýnýzý açýn.
Tarlamýzýn birinde,
Hazine var dibinde.
Ben duymuþtum babamdan,
Ýþitmiþ atasýndan.
Olmadý hiç zamaným,
Yazýk arayamadým!
Ekinleri biçiniz,
Harmana getiriniz.
Kürek ve kazmalarý,
Alarak tarlalarý,
Didik didik arayýn.
Karýþ yer býrakmayýn.
Hazineyi bulunuz,
Er-geç zengin olunuz…

Ölünce babalarý,
Çocuklar tarlalarý,
Didik didik etmiþler,
Her tarafý deþmiþler.
Çýkmamýþ tek metelik,
Yorulmuþlar üstelik.
Sonra buðday serpmiþler,
Su ve gübre vermiþler.
Ekinleri yetiþmiþ,
Tanesini bol vermiþ.
Zenginlik çabadaymýþ.
Babalarý haklýymýþ.
Çalýþýp ter dökmezsen,
Zengin olmazsýn sen.
Tarladaki hazine,
Baðlý alýn terine…

Ahmet KARAASLAN