Güzel günler için,
Sabahın beşinde aç gözlerini…
Karanlık odanda, dik gözlerini tavana!
Göremeyeceksin hiçbir şey o anda.
Kapama gözlerini sakın ama;
Sakın kapama!
Yok, pes etmek bu hayatta;
Göremiyorsan ışığı,
Sabret;
Elbet ki karanlık,
Ebedi hüküm sürmeyecektir odanda…



Birazdan bir ilahi duyacaksın zaten,
Güneşe sevdalı semada…
Teşrif edecek kulaklarına,
Meleklerin koynunda bir dua…
Gözlerini hemen kapa!
Kapa hemen!
Ve dinle usul usul …
İzin ver,
İşlesin ruhuna bu sefa…
Dünün, sende kalan lekesini,
Temizlesin keza…
Aç şimdi gözlerini!
Ama yavaş yavaş…
Görüyorsun değil mi?
Kızıl, turuncu ve sarı güneşi…
Karanlık da,
Çekilmiş mi ne kenara?
Görüyorsun;
Aydınlık vakti, gelmiş artık semaya…
Sabır, tesbihtir diye başlı başlına,
Mevlana kelam etmemiştir boşa…



Sadece sen, sen ol;
Ve sakın pes etme bu hayatta!
Göreceksin ki her karanlık gece,
Hiç bitmeyecek desen de,
Bir aydınlık sabaha gebe bu diyarda…

ZUHAL ERASLAN