Hafta sonu ise; Gittiðimiz Sakarya’da Büyükþehir Belediyesi Türk Müziði topluluðu koro þefi Dr. Ferdi Koç eþliðinde hüzzam makamýnda bir þarký. Bu þarkýnýn sözlerini anlamama raðmen beni alýp götürüyor derinlere. Yýldýrým Bekçi – ‘’Özlediðim Þarkýsýn’’ kulaklarýmda.

Özlediðim þarkýsýn kulaklarýmda. “Adýn bin bir naðmedir dudaklarýmda. Belki de özleyip bir gün gelirsin diye bekliyorum býkmadan sokaklarýnda dön artýk, benimle kal, bir daha gitme. Ömrümün þarkýsýsýn, ne olur gitme. Dileðimsin sen benim dualarýmda. Yaþýyorsun daima rüyalarýmda. Piþman olur da bir gün dönersin diye. Bekliyorum býkmadan sokaklarýnda. Dön artýk, benimle kal, bir daha gitme. Ömrümün þarkýsýsýn, ne olur gitme.”

Sanki acýlý bir aþk hikâyesini anlatýyor. Çok zor yaþanmýþ bir aþk ve kavuþamamýþ iki aþýðýn hikâyesi. Sözleri olmadan sadece melodisi bile bana bunu hissettiriyor. Yýldýrým Bekçinin o içten ve samimi yorumunu da eklersek gerçekten herkesi alýp götüren eser çýkýyor ortaya.

Ruhumun Tellerinde, rutubetli duygular beni ele verir. Biraz yaðmur damlacýklarýna karýþýrým, biraz düþen hýçkýrýklý yaprak olurum. Dostlarla vedalaþmadýr. Gurbettir, yalnýzlýktýr yanýlgýlardýr. Gönül kýrgýnlýklarýmýzý, dargýnlýklarýmýzý kimseler bilmemiþtir. Sahte aþklarýn yerine gerçek aþký bana getiren, birçok renkten oluþtuðunu yeryüzü tuvallerine döken bir mevsimdir. Kaldýrýmlarda nedensiz bir yolculuktur. Sondan baþlayan bir þiir ya da türkü’dür.

Yeni beyaz bir sayfa açmanýn, yaz boyunca kendime verdiðim sözleri tutmanýn, kafamda iþimle ilgili ürettiðim projeleri hayata geçirmenin tam vaktidir þimdi. Bu aylar bir umarsýz hayatýn baþka bir umarsýz hayatla çarpýþmasýdýr.
Kasým ayý; þaire göre muazzam bir sermaye. Memura göre odun kömür derdi. Öðretmene göre hazýr ol, zil çalýyor okul baþlýyor. Yaþlýlarda dingin sürecek bir yaþam, pinekleyecek bir kahve, bir park, çay bahçesi. Gençlere göre güzel bir bayanýn gönlüne girmek için bir protokol geçiþi. Esnafa göre bir umut.
Ýçinde baharý barýndýrdýðý için güzel. Hüznün resmi, kýþýn habercisi, yazýn hitamý, aþklarýn nadas mevsimi. Þairlerin limaný. Yazýn rehaveti geçmiþtir artýk. Hareket zamaný gelmiþtir. Kalýn kazaklar, trençkotlar giymeyi, sinemaya, tiyatroya gitmeyi hatta þemsiye açmayý bile özlemiþ oluruz genellikle.

Sinema’da Beni Unutma filmini izleme keyfine varýyoruz; Olcay ve Sinan… Ýkisi de genç, ikisi de henüz bekâr ama ikisi de aþka ve gerçek sevgiye olan inançlarýný kaybetmiþ insanlardýr. Olcay sevgilisi Hakan’ýn kendisini aldattýðýný öðrenir; Sinan ise ani bir kararla niþanlýsý Ebru’dan ayrýlýr. Ýki yaralý kalp tanýþtýktan sonra hiç planlamadýklarý biçimde farklý birbirlerinden etkilenir ve duygusal bir iliþkiye girerler. Fakat Sinan’ýn eski niþanlýsý Ebru’nun, genç adamdan vazgeçmeye niyeti yoktur. Olcay ve Sinan’ýn arasýndaki taze iliþkiye bir süre sonra eski beraberliklerinin gölgesi düþecektir. Olcay’ýn bazý tuhaf davranýþlarý da aþkýn, arkadaþlýklarýn sorgulanmasýna neden olacaktýr.

Güneþin bulutlara saklanýp saklambaç oynamasý, bizimde kendisini arayýp, bulunca sevindiðimiz, göremeyince hüzünlendiðimiz, günlerdir Herkesin artýk sýðýnacak saklanacak yer aradýðý zamandýr. Solgunluðun, bezginliðin, karamsarlýðýn üstümüze çöktüðü, akþamýn alaca karanlýðýna giriliþini, kasveti, hüznü, ýslaklýðý, hafif üþümeyi, kaygýyý ve gözlerin nedense boþ bakýþlarýný, kýsacasý sanki sona doðru bir gidiþi canlandýrýr beynimizde.

Son bir haftadýr. Hatta daha fazla zamandýr yaðmur yaðýyor. Nasýl da benim havalarým bu havalar. Baþka biri olarak sanki bu havalarda yazma isteðim artýyor. Sanki benim ilham perim Kýþ kar ve yaðmurlardýr. Çoðu insanýn içini kýpýrdatan o ilkbahar havalarý deðil de benim içimi tüm mevsimler kýpýrdatýyor. Ýnsanlar ilkbaharda âþýk olurken ben Mart ayýnda âþýk oldum. Her þeye âþýk olurdum bu mevsimde. Seni tanýdýðým güne kadar. Beyaz örtüsüyle donatýlmýþ topraðýn kokusuna, yaðan yaðmura, kapkara bulutlara. Tabi’i ki âþýksam daha da derinleþiyor aþkým, daha bir anlamlý yaþamaya baþlýyorum her duygumu.

Ýnsan hissettiklerini yaþamalý diye geçiriyorum içimden. Hele bu mevsimde insan içinden ne geliyorsa onu yapmalý. Bu mevsimde her þeyin tadýný çýkarmalý. Yaþamanýn tadýna doyasýya varmalý. Bilmiyorum ama bana cesaret geliyor bu zamanlarda. Öyle ki beni baðlayan çok güçlü sebepler olmasa çoktan alýp baþýmý gitmiþtim. Baþka yerlerde nasýl yaþandýðýný, baþka yerlerin nasýl güzelleþtiðini görmek için. Eminim oralarda da vardýr benim gibi insanlar, hiç kimseleri ve hiç bir þeyleri umursamadan dökülmüþ yapraklarýn üzerinde, yaðan yaðmura aldýrmadan dolaþan kumrular vardýr mutlaka. Gözlerini cama dikmiþ hiç ayýrmadan yaðmuru seyredenler, ya da oturup gelen periyi kaçýrmadan bir þeyler yazmaya çalýþanlar vardýr benim gibi.

Bu mevsim böyle yârsiz çekilir mi. Geçmez tabi ki. Ben aþkýmý bu aylarda buldum. Biliyorum onun þehrinde kar yaðmur yok. Biliyorum o ýslanmýyor belki de ayný yaðmurla. Ben ruhumu dinlendiriyorum cama bakýp uzun uzun. Ýçime çekiyorum yaðmurun kokusunu derin derin.. Ona þiirler, öyküler yazýyorum. Onu ne çok sevdiðimi kulaðýna fýsýldýyorum. Güzel kokunu doya doya içime çekiyorum. Bana verdiði desteði hiçbir zaman unutmuyorum. Hasta olduðu halde, kitap tanýtým günüme koþa koþa geldin. Birlikte gitmemizin keyfini bana yaþattýðýn için sana minnettarým. Âþýk oluyorum bir kere daha..
Yazdýðým ‘’Yeniden Doðmak Gözlerinde’’ öykü kitabýmýn tanýtýmý ve imza günümde her zaman olduðu gibi yine yanýmdaydýn. Hafta sonu olmasý dolayýsýyla yoðun ilgi gören kitap ve eðitim fuarlarýna her yaþtan ziyaretçi akýn etti. Gençler, aradýklarý birçok kitabý ayný anda bulma imkâný sunan fuardan memnun olduklarýný dile getirirken, fuara çocuklarýný getiren aileler de kitap fiyatlarýnýn uygun olduðunu ifade etti. Sevgileri, içtenlikleri gözlerinden okunuyordu çocuklarýn. Bir anda sarýp kucaklayýverir kiþiyi. Yazarýn falan kitabýný sevmiþlerse ya da sevmemiþlerse, bir çýrpýda, içtenlikle söyleyiverirler. Bizde mutlu oluyoruz, onlarýn mutluluklarýný görünce. Yeniden gözlerinde doðduðum gündür bu gün benim…Kaynak: Antoloji.com

Hikmet Metin Çavdar