Hikaye-i Osmaniye

Dön bir asýr geriye
Bak ne diyor arþivim,
Ne söylüyor tarihçim!...
Maraþ’ta, Antep’te, Akçakale’de,
Erzurum, Kars, Diyarbakýr, Van…
Unutulmaz, unutulamaz henüz dün,
Hocalý’da yaþanan…

Açýn taþsýz çukurlarý,
Görün kefensiz yatanlarý
Yirmi yýl öncedir aynýyla beyan.
Yüzüne ayna tut, kendine bak,
Öldürmüþ, öldürülmüþ Ottoman.

Düþün bir kez!..
Nasýl kurulmuþtu
Üç kýtada bir cihan;
Türkler kýyým yapsalardý
Olur muydu Kanuni, Yavuz Selim;
Yaþar mýydý Ýstanbul
Fatih Sultan Mehmet Han
Tam on dört kuþak paylaþýlmaz,
Okunmazdý Yeditepe’de bu Kuran.

Sabrýmýzla, denizimiz taþýyor
O Rus uþaðý,
Bu Fransa, Afrika’da, Korsika’da
Ýnsan yutan kaþalot
Afrika da, Ruanda da, Cezayir'de,
Kollarý kesilmiþ bir ahtapot,
Kaybedeceði seçimin fýndýk sýçaný,
Kör, saðýr, eti hayvanlara yem yapýlacak kurban.