1.Bölüm:ÝKÝZ KARDEÞLER & ÞÝMENDÝFER AÝLESÝ
Þimendifer ailesinin ikiz çocuklarýný mahallede tanýmayan yoktu.Onlar, insanlar tarafýndan genellikle,yaptýklarý haylazlýklarla bilinirlerdi.Turunç Mahallesi sakinleri,bu küçük yumurcaklara kýzsalar da, yine de mahallede onlarýn varlýðý neþe vericiydi.Ýkiz olduklarý için doðal olarak ayný yaþta, altý yaþýnda olan Çil ve Çim kardeþlerin annesi Bayan Güldiken,her anne gibi, çocuklarý için endiþelenen biriydi.Bay Matara ise ailesini severdi,fakat onun için daha önemli olan bir iþ vardý,-futbol! Tabii bu onun iyi kalpli olmadýðýný kanýtlamazdý.Ýkiz maceracýlarýmýzýn bir de Nels adýnda sevimli mi sevimli bir köpekleri vardý.Sahibine sadýk olan ,uslu bir köpekti o.Þimendifer Ailesi’nin üyeleri,Turunç Mahallesi’nde,pembe renkli,bahçeli,müstakil bir evde yaþamlarýný sürdürüyorlardý. Çil,biraz utangaç,konuþmayý sevmeyen bir kýzdý.Çim,Çil’in tam aksine kýpýr kýpýr ve gevezeydi.Ýkiz olmalarýna raðmen kiþilikleri tezatlýkla dolu olan þu, Þimendifer Ailesi’nin minik üyelerinin kocaman dünyasýna girmeye hazýr mýsýnýz?

2.Bölüm:ÇÝL YALNIZ KALIYOR
Aylardan Haziran’dý.Tüm çocuklar sokaklara dökülmüþ,akþama kadar türlü türlü oyunlar oynuyor,kimileri bir topun ardýndan koþarken,kimileri ip atlýyordu.Çil ve Çim evde öðle yemeklerini yerken,kapýnýn zili duyuldu:’’Ding dong!’’ Bayan Güldiken kapýya yöneldi.O sýrada Bay Matara,futbol maçýnýn özetini seyretmekteydi.Bayan Güldiken :

-Hoþ geldin.Çim’in yemeði bitmek üzere.Merak etme,birazdan seninle oynamaya gelecek.Tamam mý?

Çim o anda lokmalarý hýzlý hýzlý yutmaya baþladý.Bir an önce dýþarýda arkadaþlarýyla oynamak istiyordu.Çil ise buna çok üzülüyordu.Çünkü kardeþi de gidince,onunla oynayacak kimse kalmýyordu.Çim,yemeðini yedikten sonra dýþarý fýrladý.Birden Çil aðlamaya baþladý.Bay Matara bile programdan baþýný çevirerek,neler olup bittiðini öðrenmek istedi.Çil baðýrmaya baþladý, ‘’Çim dýþarý gidiyor.Bense evde kalýyorum.Oynayacak hiç kimse yok.’’

Annesi,yanýna gelerek, ‘’Bak kýzým,sorunlarýný baðýrarak çözemezsin.Ancak konuþarak bir çözüme ulaþabilirsin.Sen dýþarý çýkmayý istemiyor,sonra da seninle kimsenin oynamadýðýndan yakýnýyorsun.Bak, kardeþinin yanýna git,onunla duygularýný paylaþ.Onlarýn oyununa katýlmak istediðini söyle.Anlaþtýk mý? , dedi ve Çil’e göz kýrptý.

O günden sonra,Çil ve Çim hep birlikte oyun oynamaya baþladýlar.

3.Bölüm:LUNAPARK’TA KORKU DOLU ANLAR & SONRASI
Yazýn en güzel günlerinden birinde,güneþin kendini olanca sýcaklýðýyla ortaya koyduðu bir zamanda, Þimendifer Ailesi alýþveriþe çýkacaktý. Taþýtlarýna binerek yola koyuldular.Kentin en güzel ve en büyük alýþveriþ merkezine varmýþlardý.Birden Çim’in heyecanlý sesi duyuldu,baðýrýyordu, ’’Lunapark,lunapark!’’ Ailecek lunaparkýn giriþ kapýsýna yürümeye baþladýlar.Bayan Güldiken ve Bay Matara onlarýn korku trenine binmelerini hiç istemiyorlardý.Ama ne yapacaklardý,onlar çocuktu, anne babalarýna nazlarý geçerdi.Evet,iþte korku treni oradaydý! Sanki,Çim ve Çil’in binmesini bekliyordu.Biletler alýndý,koltuklara yerleþildi,kemerler takýldý, artýk her þey hazýrdý.Vee...Birden tren hareket etmeye baþladý.Þimendifer Ailesi’nden çýðlýklar yükselmeye baþladý.Daha doðrusu,Çim ve Çil ortalýðý ayaða kaldýrmaya baþladýlar. Koltuklarýnda oturmak istemediklerinden ve korktuklarýndan olsa gerek,hoplamaya ve elleriyle karþýlarýna çýkan nesnelere uzanmaya çalýþtýlar.Adeta kurukafalar ve diðerleri,onlarý selamlýyorlardý.Bay Matara ve Bayan Güldiken ne yapacaklarýný bilemeyerek bocalamaktaydýlar.O anýn verdiði heyecan ve psikolojiyle,çocuklarýný durdurmak akýllarýna bile gelmemiþti. Bu olaylar sürerken,ani bir ýþýk gözlerine geldi.Evet,bu adrenalin dolu dakikalar sona ermiþti…Gözleri karanlýktan aydýnlýða kavuþan ikizler ise, aðlamaya,gözyaþý dökmeye baþladýlar. Bay Matara,onlarý neþelendirmek için þunu söyledi:

-Ee,o kadar korkudan sonra dondurmayý hak ettiniz.

Çil ve Çim,babalarýnýn boynuna sarýldýlar ve Þimendifer Ailesi dondurmacýnýn yolunu tuttu.
Tatlý merasiminin ardýndan,alýþveriþ merkezinin altýný üstüne getirdiler.Çil’e þeker pembesi,ceplerinin önünde fiyonklarý olan bir elbise alýnmýþtý. Çim’e ise,mavi kot pantolon ile fýstýk yeþili bir gömlek satýn aldýktan sonra,evlerine gitmek üzere arabalarýna bindiler.Yol boyu,o gün yaþadýklarýný düþündüler durdular. Hem korkunç,hem tatlý,hem heyecanlý anlar yaþamýþlardý…Eve vardýklarýnda,Çil,ona alýnan elbiseyi giydi ve o kadar çok beðendi ki…Çim’de öyle.Sevinçten evin içinde dört döndüler.O gün,onlar için güzel bir anýydý.

4.Bölüm:NELS KAYBOLUYOR
-Karýcýðým,kravatýmý gördün mü?Hani þu,turuncu renkte ve çizgili olaný.
-Evet,en son kirli sepetindeydi.Bugün baþka bir kravat giymek zorundasýn o yüzden.
-Bir þey de zamanýnda olsa,þaþacaðým zaten.Neyse,baþka çarem yok,koyu turuncu kravatýmý takarým ben de.Haydi,ev ahalisi,hoþça kalýn.Bay Gamkafa yine kýzacak iþe geç kaldým diye.
-Þu tutulan takýmýn renklerine bürünme iþi de yani…Haydi çocuklar,kahvaltý sofrasýna.

Bay Matara,sabahtan akþama kadar þirkette çalýþýyordu.Bu durum,onu sýkmýyor deðildi.Ama,ayný þey diðer aile üyeleri için söylenemezdi.’’Penaltý,ama gerçekten,penaltý yaa!’’ vb. gibi cümleler olmayýnca insanýn beyni rahatlýyordu vallahi. Neyse,asýl olay bu deðildi tabii ki.

-Evet çocuklar,kahvaltýmýzý bitirdikten sonra,birlikte çizgi film izlemeye ne dersiniz?Hem de çok seveceðiniz bir çizgi film bu…Havtav adlý bir köpeðin ,insanlarý kurtararak kazanmýþ olduðu bir kahramanlýk ödülünü konu alýyor. Hayvanlarý ne denli sevdiðinizi biliyorum. O yüzden bu çizgi filmi seyretmenizi,daha doðrusu birlikte seyretmemizi istiyorum.

Onlar filmi seyrededursun,arka bahçedeki kulübesinden çalýnan Nels,birinin onu kurtaracaðýný düþünmekteydi.Bayan Güldiken ve ikiz kardeþler,filmi izledikten sonra,Nels’in kulübesinde olmadýðýný gördüler.Büyük bir endiþeye kapýldýlar.Evlerinin yakýnýnda,uzaðýnda,her yerde sevgili köpeklerini aradýlar.Ama maalesef bulamadýlar.Canlarý,sadýk dostlarý onlarý býrakýp gitmiþti.Nels artýk baþýný dinlemek istiyordu.Ya da…Ya da bir hayvan düþmaný onu çalýp,zarar vermek istemiþti.Tüm ihtimaller göz önünde bulundurulduðunda bile elden hiçbir þey gelmiyordu.Çaresiz normal hayatlarýna devam ettiler.

Aradan bir hafta geçtikten sonra, havlama sesleri duyuldu.Acaba,bu Nels olabilir miydi? Çim ve Çil bahçeye uçarcasýna çýktýlar.Evet,o Nels’ti!Belli ki,sahiplerini unutmamýþ,onlara tüm þartlara raðmen,kaçarak gelmiþti.Ýkiz kardeþler,önce birbirlerine sarýlarak sevinçlerini paylaþmýþlar,ondan sonra da Nels’e sarýlarak hasretlerini gidermiþlerdi.Bir daha birbirlerinden ayrýlmak yoktu!

5.Bölüm:BÝZ KARDEÞÝZ!
Çil ve Çim,artýk yedi yaþýna basmýþlardý!Turunç Ýlköðretim Okulu’na gideceklerdi.Ama,anne ve babalarý,onlara okullar açýlmadan önce pikniðe gitmeye söz vermiþlerdi.O gün hava,yazýn son sýcaklarý oluþuna aldýrmýyorcasýna,ýlýk ve güzeldi.Piknik malzemelerini alarak ormanýn en uygun yerine gittiler.Yemekler yendi,içecekler içildi,sýra oyuna gelmiþti.Ýkiz kardeþler oyun oynarlarken,ebeveynleri Güldiken Haným ve Bay Matara,diðer piknikçilerle sohbet ediyorlardý.O sýrada,Çim’in dikkatini biraz ilerideki harika manzara çekti.Çil’e gösterdiðinde o da çok etkilenmiþ olacak ki,derinliklere doðru beraberce yürümeye baþladýlar.Çil,biraz düþündü ve endiþeyle durdu.’’Çim,ilerilere gitmemiz çok tehlikeli olabilir!Haydi gel piknik alanýna dönelim’’.Çim,macera isteðinin de tetiklemesiyle,’’Öff,Çil.Amma da korkaksýn.Hemen gider geliriz.Hiçbir þey olmaz.’’ Çil,onun yanýndan ayrýlarak,piknik alanýna doðru yürümeye baþladý.Çim,gitti,gitti ve kýsa süre sonra arkasýna baktýðýnda çok korktu.Bir aðacýn yanýna oturdu,aðlamaya baþladý.Çil’de olanlarý ailesine anlattý.Çim,biraz düþündükten sonra kalkýp yürümeye baþladý ve tanýmadýðý yerlerden geçti.Çok umutsuzdu.Birden piknik alanýnýn ilerisindeki büyük aðacý gördü.Sevinçle ailesinin yanýna koþtu.
-Anne,baba,Çim,sizi çok üzdüm.Özür dilerim!
Sonra,hemen Çim’e sarýlarak,’’Caným kardeþim,çok özür dilerim,seni dinlemedim.’’
Çim,’’Önemi yok hataný anladýysan.Hem biz kardeþiz!Seni çok seviyorum kardeþim!’’
Onlar,kardeþtiler.Küsseler de.Hata yapsalar da.Bu,inkar edilemez bir gerçekti.