Zahirde
sukut halindedir

İki surun
içinde derlenmeyi
bekleyen sanki ümittir


Düşünmek
niye kalbi muvazene
için zarurettir


Ruh niçin
sessizliğin ilimiden
kal eden dinmeyen seyrüserdir


İki kulak
dinmemeyi ister
Nefsin ne kadar da dirense
zan yüreğini hapseder


Asabiyet neden
tefekkürü pedeleyen
ve kalbi yıldıran bedel


Akıl ve izan
hesabın rahlesinde yazılan
kitabın ecrinde nükseden seher


Umut, kalbin
sevday-ı nazarıdır
Ruhun kadrinden
kelam eden hissiyatın bahtıdır


İrade
ne muazzam bir sanatın
saadetinde ki azmi şahikasıdır


Beşer, insan
olmaya namzet bir figandır,
kulluk için ram olan hicrandır


Dil
ne kadar gayret
etse yinede nafile


Ruhun ve
kalbin sedasından ceht
etmezse kim için bekleyen bela


Nefsin
terbiyeye muhtaç hali
zaten her akıl için aşikar olan seda


Yoksa
zafiyetler hüccet ister,
hata ve sevaplar lahzadan
medet bekleyen inkita


Yazmak,
halin şehri için ecirdir


Nefs adına
dile gelen ne varsa,
ibretin mizanında ki ahenktir


Nazar eden
hangi yürek öteden
ari olan bir nefestir,
yoksa hesap beyhudemidir


Ruhun
sahibi kulundan
ne beklemektedir,


Hidayet
en makul olan
bir aşk-ı gerekçedir


Ne kadar
kal etsem,
figan dinmiyor


Hülasa
edilmek istenen hak ve
hakikat kalbi inşirahı bekliyor


Aşk,
ne latif bir esindir,
hangi lisanın feyzinden
şevk bahşeden sigadır isteniyor


Nafile yere
yazmak ruhum için ağır geliyor,
vaktin şahitleri umut içinde bekliyor




Mustafa CİLASUN