BÜYÜ
Beyaz güvercin Kýbrýs sahiline kuþbakýþý bakarken sahildeki kadýnýn yanýna gitmesi gerektiðini duyularýyla fark etti. Kadýn onu bekliyordu. Elini bembeyaz güvercinin konmasý için havaya kaldýrdý. Ilýk bir ürperti vücudunu sarstý. Aphrodite’in habercisinin pençeleri koluna batarken kuþun boynundaki papirüs yapraðýný çýkardý. Avuç içi kadar anca olan kâðýtta yazan sözcükler zihninde tehlike çanlarýnýn gelecek için çaldýðýný anladý.

“Ölüm için dua etsen de ölmeyeceksin, Utançla karýþan kanýn sonsuzluða kadar dipdiri kalacak. Aphrodite aþk ve güzellik tanrýçasý, yeryüzünün en güzel kadýný…”

Kenkhreis elindeki kaðýdý sýkýp kinle dolan vücudunu zapt edemeyeceðini fark etti. Ýntikam hissiyle kýpýr kýpýr olan kaný ilk öcünü almaya hazýrdý. Kenkhreis gözlerini kýsýp güvercinin inci gibi pýrýl pýrýl tüylerine baktý. Titreyen boynunu iki parmaðýnýn arasýnda tutup yaþamsal hareketliliði hissetti. Ilýk boynunun çýt sesini duyduktan sonra güvercinin boynunu kopardý. Kýzýl kanýn kokusu deniz kokusuna karýþtý. Martýlarýn çýðlýklarýna daha büyük bir çýðlýk karýþtý. Kenkhreis gülümsedi. Aphrodite bunu hissetmiþti. Kumsaldaki kahverengi yengecin yan yan yürüyerek býraktýðý izin çizgi gibi yol oluþturduðunu gördü. Aphrodite’in intikamýnýn aðýr olacaðýný, kýskançlýkla kavrulan yüreðini serinletmek için her þeyi yapacaðýný biliyordu. Yengecin kýyý boyunca amaçsýz dalgalarla mücadele ediþine uzun süre baktý. Gökyüzünün bulutlanmasý, gri gölgelerin artmasý, gaipten gibi gelen kanat sesleriyle çýðlýklar lanetin iþlemeye baþladýðýný gösteriyordu. Kenkhreis laneti savurmak için geç kaldýðýný midesine saplanan acýyla fark etti. Aþk tanrýçasýna savaþ açmakla hata ettiðini bilmeden saraya doðru döndü. Aðýr adýmlarla, peþindeki gölgelerin ürpertisiyle sarayýn merdivenlerine kadar geldi. Beyaz elbisesine düþen kuþun bir damla kanýna bakýp “Lanet olsun.” dedi. Ne söylediðinin ayýrdýna varýp aðzýný kapattý. Simirna‘nýn odasýna giderken yapmasý gerekenlerin farkýndaydý.

Gece yarýsý anne kýz sessizce saraydan çýktýklarýnda onlarý izleyen bir tek dolunay vardý. Ay ýþýðýnýn aydýnlattýðý patikaya sapmadan önce Kenkhreis etrafýna bakýp gören olup olmadýðýný gözledi. Çevrede görünen hiçbir þey yoktu. Bunun rahatlýðýyla patikadan aþaðý inmeye baþladýlar. Kenkhreis baþýna örttüðü tülün ucunu çenesinin altýnda birleþtirip iki parmaðýyla tuttu. Simirna annesinin peþinde sessizce ilerliyordu. Yüreðinde bir boþluk vardý. Koca bir hiç bütün göðüs boþluðunu kaplamýþtý. Yaldýzlý gecenin içine düþen iki benek gibi yolda ilerlediler. Kenkhreis üçgen bir nesneyi çýkarýp kýzýnýn koynuna sokup Grekçe mýrýldandý.
“Neden göðsümün arasýna koydun?”
“Sana böyle durumlarda konuþmadan durmayý öðretemedim. Ben ne dersem onu yapacaksýn.”
Simirna annesinin sert sözleri karþýsýnda geriledi. Gergin olduðunu biliyordu. Dudaklarýný yalayýp yutkundu. Annesi laneti geri püskürtmek için yaptýðý büyünün sessizliðe ortak olmasýný istiyordu. Kenkhreis’in beyazlaþan yüzüne ve irileþen gözbebeklerine baktý. Halelerin arasýna çöreklenmiþ korkuyu görünce korkmasý ve itaat etmesi gerektiðini anladý.
Koynundaki mermeri çýkarýp annesine uzattý. Gül aðacýnýn dibini mermerle eþeleyip içine kendi koynuna gizlediði pembe ipek mendili çýkardý. Ýçindeki külleri eþelediði topraða dökmeden önce bir parmak külü kýzýnýn alnýna sürdü. Mýrýldandýðý duanýn tüylerini diken diken etmesine aldýrmadan gül kokulu külün topraða karýþmasýna baktý. Kenkhreis usul usul dualarla yas tutar gibi külleri gömdü. Eteðinin altýndan küçük bir þiþe çýkarýp birkaç damla topraða karýþtýrdý. Geride duran bir kayanýn kenarýna kýzýný çekip oturmasýný iþaret etti. Simirna taþa oturup dizlerini göðsüne doðru çekerken annesinin gülün etrafýnda dans eder gibi dolanmasýný izledi.

Kenkhreis elinde bir toz varmýþ gibi gül aðacýnýn baþýna serpiyor, geri çekilip ileri doðru kendini esneterek dua ediyordu. Dolunayýn ýþýl ýþýl gözcülük yaptýðý gökyüzünde parlak bir yýldýz hýzla kaydý. Kenkhreis ellerini gülerek gökyüzüne kaldýrdý. Artýk gökyüzünden destek aldýðýný anlamýþtý. Duasýný daha yüksek sesle söyleyip kendi etrafýnda bir tur dönüp çiçeðin etrafýný dolanýyordu. Zaman ölümcül aðlarla öreceði geleceði büyülerle sekteye uðratanlarý da, lanetleyip ölümsüzlüklerine leke çalanlarý da affetmeyecekti.
Simirna gözlerini kapayýp ýtýrlý havayý soludu. Ýçindeki yaþama sevincini hissedemeyip karanlýk bir girdapta dönüp durduðunu duyumsadý. Çuhaçiçeðinin kadifemsi kýrmýzlýðýnda düþüþe geçtiðini anladý. Zihniyle kalbi farklý iþlemeye baþlamýþlardý. Gözlerini açtýðýnda bakýþlarýnda bir anlamlýlýk vardý. Kýrýlgan bir kalbin sertleþmesi, isyan etmesi ve ölümün bir son olmadýðýný algýlamasýnýn girdabýnda, soyut düþüncelerin kavuruculuðunda gidip gelen kalbine düþen süveydanýn sinsiliðinde, dolunayýn önüne yol alan siyah gecenin islerini fark edip topraða atladý. Annesinin konuþmayacaksýn dediði anda baþlayan huzursuzluðu ayyuka çýkmýþtý. Kenkhreis son sözcükleri söyleyip ellerini gökyüzüne kaldýrdý. Bir peri gibi muhteþem görünüyordu. Iþýltýlý tozlar eþliðinde Simirna’nýn yanýna gidip ellerini tuttu.
“Laneti tutmayacak kýzým sen rahat ol.” dedi.
Simirna’nýn kalbine düþen süveydadan habersiz onu kolundan tutup patikaya yöneltti. Kenkhreis bir süre sessizce kýzýnýn yanýnda yürüyüp aniden durdu. Baþýný gerilerde kalan güle çevirdi. Karanlýkta koyu bir gölge gibi gözüken bitkinin büyüyle mühürlendiðini biliyordu.
“Büyü sabah tutmuþ olacak. Güneþ dikleþmeden gelip bakmalýyýz. Öðle yemeðinden önce gelir seni alýrým.” dedi.
Saraya vardýklarýnda Simirna günah isteðiyle dolan yüreðinin aðýrlaþmakta olduðunu anladý. Kendisini bekleyen dadýsýnýn kollarýna atýlýp hýçkýra hýçkýra aðladýðýný duyan Kenkhreis iç çekip kocasýnýn yanýna kývrýlýverdi.
Semrin Þahin