Beynim bir mahþer yeri,
Kopar kýzýl kýyamet,
Düþüncelerim savruk,
Duygularým tutarsýz,

Kimi zaman karlý daðlar ardýnda aranan kýz,
Kimi zaman çarpsýn diye beklediðim bir yýldýz.

Ýyi ki varmýþ geceler,
Ölmeyen düþünceler.
Kalbimdeki o sancý,
Uyaktaki heceler.

Bu sabah gene ruhumu dilimleyen ey býçak,
Akþama doðru senin de tesirin kaybolacak.

Sigara ne güzel þey,
Ciðerlerim yanýktýr.
Ben de ölecek miyim?
Cinlerim uyanýktýr.

Etsiz karný doymayanlar dünyada hep þen olsun,
Gözleri gülücükle ve kalpleri neþe dolsun.

Taþ yerinde aðýr mý?
Kaldýrsam alýnýr mý?
Þol burnu kocamana,
Görünsem utanýr mý?

Bilmeceler çözülmeyi beklemekle muzdarip,
Ben bu düzene aykýrý düzense bana garip.

Sýrlar bana vâkýftý,
Gülüþler hep elemdi,
Adalet mi terfi mi?
Bu nasýl ikilemdi?

Adem oðlunun eline düþmeyegör basýndan,
Ýþten deðilmiþ sað çýkmak kurtlarýn sofrasýndan.

Sevmek de güzel þeydir!
Ýnsanlar ki ne güzel,
Vicdanlarý olaydý,
Her bir þey daha güzel...

Puslu düþler arkasýnda yitip gider umutlar,
Hayat ekmek kavgasýymýþ sanki undan bulutlar.