Ýnsanlýk tarihi, bazý insanlarýn bir uzakdoðu ezgisinin akýcýlýðýnda su gibi baþlayan hayat hikayelerinin bir müddet sonra din savaþlarýnýn þiddetine büründüðüne tanýk olmuþtur. Çünkü bazý insanlarda hiçbir þey tekdüze bir durgunluk üzerinde ilerlemez. Bazýlarý için hayat karmakarýþýk bir iklimde vukubulan amansýz bir mücadeledir. Güneþ bazen olabildiðince kýzdýrýrken topraklarý az sonra þiddetli bir fýrtýna denizleri karaya sürükleyebilir yahut da yüce daðlarý örten kar kütleleri korkunç bir çýðlýkla tabiatýn üzerine yýkýlabilir. Bu gibi kimselerde mevsimlerin ve mekanlarýn ani ve keskin deðiþkenliði gibi zaman da belirsizdir. Onlarý bir insan ömrünün içinde geçtiði belli bir zaman kesiti içinde bulamazsýnýz. Dýþ varlýklarý yani bedenleri sýnýrlý bir zaman diliminin parçasýdýr fakat ruhlarý yani insanýn somut varlýðýnýn, kütlesinin, bedeninin, gündelik yaþantýsýnýn ve bu maddi dünya ile baðlarýnýn dýþýnda kalan, düþünce ve duygu dünyasý da dahil olmak üzere soyut varlýðýnýn tamamý baðýmsýz ve baðýntýsýzdýr. Sanatçýlar, filozoflar ve bilim adamlarý bu kategoriye girerler.
     
Sanatçý, bu dünya ile baðlarý en zayýf olandýr. O, kendi iç dünyasýnda uyandýrdýðý baþka bir boyutta varlýðýný ustalýkla sürdürebilir. O boyutta gördüðünü, dokunduðunu, duyduðunu ve hissettiðini ise ortaya koyduðu eser vasýtasýyla bu dünyaya aktarýr. Yani sanatçý, içindeki ideal dünya ile maddi dünya arasýnda bir tür elçi gibi faaliyette bulunur. Gýdasýný da çoðunlukla ruhundan yani doðuþtan gelen yeteneklerinden alýr. Eserini ortaya koymakta dýþ dünyanýn materyalleri çok cüzi ve þekli bir rol oynamaktadýr. O, deyim yerindeyse, ruhunu kaðýda, tuale yahut da enstrümana aktaran bir nevi büyücüdür ve basit bir insan olarak yaratmak sýfatýnýn izdüþümünü varlýðýnda barýndýrmakla tam anlamýyla þereflendirilmiþtir. Baþka insanlara kýyasla böylesine özel bir tabiata sahip olan sanatçýnýn bu konumuna raðmen kendi çaðýnda hakettiði deðeri gördüðü çoðunlukla söylenemez.
     
Sanatçýnýn kendi toplumundaki yansýmasý öz deðeri ile orantýlý olsaydý, sanatçýnýn zifiri karanlýkta aniden beliriveren bir fener gibi bulunduðu her ortamda ýþýl ýþýl parýldamasý gerekirken gerçekte durum bunun tam tersi olagelmiþtir. Çünkü onun maddi dünya ile baðlarýnýn zayýf oluþu, her manada görüntüsüne de tesir etmiþtir. Sýradan insanlar ise ancak yüzeyi görebilirler, onlar ilk etapta görüntüye önem verirler. Para, mal-mülk, mevki, fiziksel anlamdaki görünüþ, özgüven tabir edilen dýþa yansýyan o tavus kuþu kabartýsý... Ýnsanlarýn muhatabýnda ilk gördükleri ve onun deðeri hakkýnda bir fikre varmalarýnda belirleyici olan unsurlar aþaðý yukarý bunlar ve türevleridir. Sanatçýlar ise istisnai olarak saçlarýna, baþlarýna, kýlýk ve kýyafetlerine, içinde yaþadýklarý toplumun deðer yargýlarýna ve toplumun onlara biçtiði kýymete ehemmiyet vermiþler; genellikle kendi toplumlarýndan kopuk ve uyumsuz bir profil çizmiþlerdir. Böylelikle sanatçýlar çaðlarýný deðil de gelecek nesilleri etkilemiþlerdir çoðu zaman.

Þimdi hayatýnýn büyük bir bölümünü maddi dünyada ve bedensel yaþam süresinin tabi olduðu zaman diliminde deðil de ruhunda uyanan düþler ülkesinde yaþayan, böylelikle herkes gibi bir insan olmaktan çýkýp varlýðý ortaya koyduðu eserler içerisinde eriyen, neticeten eserleri kendi çaðýndan çok daha ötelere, geleceðe uzanan fizikötesi bir ruh adamý zamana baðlý sayabilir miyiz?
***