Sizi dinleyen “aydýn”ý hala ikna edememiþsinizdir. Ne yapardýnýz? Hiçbir zaman onunla ayný planda bulunmuyorsunuz nasýl olsa... O, þu özel “entelektüel namussuzluk” planýnda yer alýyor da ondan kendinizi dinletememiþsinizdir…

– Eh! Nihayetinde zevklerle renkleri kim tartýþabilir ki?

Bu planda bulunan bir kimse, bizim fikirlerimizi, sözüm ona hoþgörü ile karþýlamayacaktýr öylese(!) Oysa siz ideolojik bir platformdasýnýzdýr. Bu planda ise her fikrin, her görüþün mikroskopla incelenmesi gerekir. Çünkü bu platformda, herhangi bir eser kritik edileceði zaman, onun þu veya bu biçimde olmasýna sadece taþýdýðý fikir ve sanat deðerine yahut yazarýnýn hangi amaçla bu eseri kaleme aldýðýna bakmakla yetinilmez elbette. Ayrýca mutlak surette bu eseri daðýtan propagandasýný yapanlarýn hangi niyete olduklarý da göz önüne alýnarak hükme varýlýr ve deðerlendirilmesini, kritiðini ona göre yaparýz…

Karþýnýzdaki fikirlerinizi, genellikle uzun süre dinlemeyecek ve zaten sözlerinden de pek bir þey anlamayacaktýr. Çünkü modern çaðýn ideolojik fikirleri gerçek bir fikri size geçerli ve etkili bir yoldan dayatmaya çalýþacaktýr. Aslýnda yapýlan þey bu fikrin ancak “ideolojik bloklar” ýný ilgilendiren dýþ varlýklarýný hayal etmesiyle doðru orantýlý olacaktýr.

O halde oryantalist eserlerin, yazarlarýnýn kalitelerine ve amaçlarýna bakarak sadece entelektüel veya moral planda deðerlendirmek düpedüz bir yarmalýktýr. Bizden uzak ve hayali bir dünya da deðil, özel amaçlarý için onlarý kendi öz vatanýmýzda kullanmaya kalkan þahýslarýn niyetlerine göre ve bu planda iþgal etmekte olduklarý yere bakarak deðerlendirmeliyiz. Daha açýk bir þekilde belirtmek için, burada, bahsi geçen “ideolojik fikir savaþ”larýna bir iki kelimeyle deðinmek gerekir.

Baþlýðýný attýðým “entelektüel namussuzluk”u niteleyerek iþaret ettiðim özel amaçlarýný tek cümleyle þöyle özetleyebilirim: Fikir gücümüzle dolduramadýðýmýz her ideolojik boþluðumuz var ise þayet, bizim bu boþluðumuz mutlaka yabancý düþünceler tarafýndan iþgal edilecektir! Temel postüla budur yani.

Ýdeolojik fikir savaþçýlarý bu basit gerçeði çok iyi bilir ve bu boþluðu kullanmaktan da asla geri durmayacaktýr. Yalnýz þunu da ilave edelim ki bu þahýslar gerçeði -yine gerçek adýna- arama koþan saf fikir adamlarý deðildir. Tam aksine, bu “gerçek” ten pratik plana çýkarýlabilecek verilerin peþine düþmüþ kimselerdir. Ýþte bu yüzden onlar, çoðu zaman, söz konusu ideolojik boþluðun kendiliðinden doðmasýný beklemezler bile! Çünkü onu bizzat yaratýr, türetir ve gerekirse bu fikri boþluðu, kendilerine ait olmayan ideolojilerle geçici olarak iþgal edip temiz ve pak fikir iþçilerinin düþünmesini doðruya kanalize etmemek için ellerinden gelen bütün gayret ve cehdi göstermek isterler.

Bu alanda belli bir prensibin uygulanma iþi, geometrideki “dik çizgi” meselesi gibi deðildir. Bilindiði üzere, geometride, bir teorem, direkt bir çizgiyle, bir evvelkinden kesin bir çýkýþ belirtir. Ýdeolojik fikir savaþýnda ki “çizgi” ise çoðunlukla dolambaçlýdýr. Bunun için herhangi bir etaptan niþan alýndýðýnda, öbür eteba, her zaman dümdüz bir geçiþle varýlamaz. Bazen ara etaplara gerek vardýr. Böyle anlarda, elbette bazý dönemeçleri aþmak, bir takým dolambaçlý yollarda yürümek zorunlu olur.

Gençlerimizin belli bir bölümüne, tumturaklý sloganlarla aþýlanmýþ olan sahte Marksizm, aslýnda, onlarýn bir kanadýný, “milli ideoloji” cephesinden koparýp ayýrmak için kullanýlan iþte bu yardýmcý safhadan veya ara etaptan baþka bir þey deðildir. Onlar bu gençlere elbette göðüslerini gere gere:
– Bizler memleketinizin geliþme hýzýný yavaþlatmak veya tümüyle ortadan kaldýrmak niyetindeyiz. Acaba ülkenizin bu konudaki çabasýný destekleyen ve savunan fikir ve idealleri gözden düþürmek ve küçümsemek için bizlere yardýmcý olmak lütfünde bulunmaz mýsýnýz? diyemez…

Eh! Bu kadarý da ahmaklýk olmazdý elbette. Bazý lüks kafelerin teraslarýnda, içini kemiren “yoksulluk ve sefalet” den dolayý, sýzlana sýzlana, oraya buraya gidip gelen acemi çaylak bile bu kadar bayaðý bir yeme kendini kaptýrmaz elbette…

Sahte Marksistler, sahte miliyetçi ve devrimciler tarafýndan kurulan bir sendikaya düþen bu gençler daha çok iþte böyle bir geçiþ veya yardýmcý ideolojinin köprüsü üzerinden kaydýrýlacaktýr. Ýlk operasyon sayesinde beklenilen sonuca ulaþýlmýþtýr. Baðýmsýz ve hür olmaktan gelen aðýr ve güç þartlarý yenebilmek ve bu yolda gerekli önemli atýlýmlarda bulunabilmek için memleketin tam bir birlik ve bütünlüðü kýrýlmýþ ortadan kaldýrýlmaya baþlamýþtýr artýk..

Öyle ki, sözü geçen operasyon, gençlerin entelektüel ve genel olarak da sosyal ve politik plan üzerindeki etkisini geliþtirdiði ölçüde problemlerin sayýsý azalacak yerde birden artmaya baþlayacaktýr. Artýk bu güruhun ayaklarýný bastýkça “milli hýzý kesen fren” rolünü temiz sinelere gördürtecektir… Raydan çýkarma iþini yürüten bu makinistler durumu bu noktaya getirdikten sonra asla ve katta kendileri bu iþlerde hiç yokmuþ gibi, hiç bulaþmamýþ gibi ellerini dahi bu iþin altýna koymak istemeyerek aradan sývýþmaya çalýþacaklardýr.

Bu düþüncellerin konumuzla ne ilgisi var diyebilirsiniz! Þöyle ki eðer biz, þu etapta yani bir kýsým gençlerimize “demagojik kudurganlýk serumu” nun enjekte edildiði demlerde bu operasyonun iç yüzünü yeterince kavrayabilirsek, o zaman ayný insanlarýn gençlerimizin bir diðer bölümünün efkarlý ruhuna oryantalist eserlerin unutturucu þerbetini dökme etabýnda da bu operasyonun etkisini iyi hesaplamak zorunda olduðumuzu gayet net bir þekilde anlayabiliriz. Fazla söze ne gerek var!... Bu operasyon, kullandýðý çifte taktik sayesinde (solcu gençliði kýþkýrtma, Müslüman gençliði de Binbir Gece Masalý ile uyutma) bugün Ýslam dünyasýnýn mümin gençlerinin her iki ucunda da çýrpýnmalý felce yakalanmýþ bir kanatla, gasp edici, felce tutulmuþ bir kanaat ortaya çýkagelmiþtir.

Baðýmsýzlýðýnýn kendisine yüklediði ezici güçlüklerin hakkýndan gelebilmek için nizama, icraata, daima uyanýk bir milli þuura ihtiyaç olan güzelim ülkede, þimdi… Kimileri uluyup, eþinir ve tepinirken… Kimileri de kendinden geçerek derin hülyalara dalar ve hayal ideallerin peþinden bir küheylan gibi koþmaya baþlar.. Oryantalist eserler, adýna, “ideolojik fikir savaþý” denen iþte bu genel çerçeve içinde yerini alýr. Böyle bir çerçevede bizim “ideolojik aksiyon” umuz, açýk ve kesin hatlarýyla, nedir? Ve nasýl olmalýdýr? Ýþte bu meselede de can alýcý sorular bunlardýr.

Bunu söylemek, özellikle ideolojik fikir savaþýnýnýn metot ve mantýðýný anlatmak, bu savaþýn þifresini çözme iþlemini hiç bilmeyen Müslüman halký uyarabilmek için sanýyorum seri halinde 18 ciltlik bir eser yazmak gerekir. Biz burada ancak bir teklif ve ögütte bulunabiliyoruz. Herkes bilir –ve haklý olarak hep tekrarlanýr– ki, ekonomik baðýmsýzlýk olmadan siyasi baðýmsýzlýðýn hiçbir deðeri yoktur. Þüphesiz çok doðru bir söz… Fakat þu hususu ilave etmek lazým gelir. Kendine özgü yönetici fikirleri bizzat imal etmeyen bir toplum, ne tüketim maddelerini, ne de teçhizat malzemelerini üretebilir. Adý, ister “oryantalizm” olsun, isterse sahte Marksizm veya binlerce izm… Dýþa baðlý, kýþkýrtýcý insanlar tarafýndan ülkemize sokulan veya zorla empoze edilen bu fikirlerle olmaz elbette. Bir toplum kendi benliðine kavuþmasý ve atýlýmda bulunmak zorundadýr… Fikri ve dünyalýk geliþmelerimizin þu andaki etabýnda, bizler kendi düþünce temalarýmýzý bizzat kendimiz saptanmaya çaðrýlmýþ bulunuyoruz ve bunu gerçekleþtirmek zorundayýz. Bizler, ideolojik orijinalliðimizi yeniden bulmak, ekonomik ve politik alanlarda olduðu kadar, fikirde de baðýmsýzlýðýmýzý tekrar kazanmak mecburiyetindeyiz…

Vesselam…




http://twitter.com/yusairmak
https://www.facebook.com/yusairmak
yusairmak@hotmail.com