Hiçbirini bile isteye kategorize etmedim. Onlar kendi yerlerini belirlediler.

Biriyle karþýlaþtýðýmda iyi kötü anlýyorum yerini. Kýsa sürede belli ediyor zaten. Eðer belli etmiyorsa da zamanla kendi yerini seçiyor zaten. Önyargýyla belli yerlere koymuyorum. Hiçbir yer bulmuyorum ona. Zamanla kendisi oluþturuyor gideceði yeri.

Saðlýksýz birþey aslýnda. Çünkü her iki tarafýn bunu oluþturmasý lazým. Biraz siz itersiniz biraz o zorlar, hayatýnýzda bir yer açýlýr ona ve onun hayatýnda da size. Ama artýk öyle olmuyor. Aslýnda uzun zamandýr öyle olmuyor. Bir kadýndan çok beklenmeyecek birþey nötr kalýp sadece izlemek sanýrým. Sonunda "adam" yerini bulduðunda sürekli tedirginlik yaþýyormuþ gibi geliyor. Asýnda çok saçma, seni rahat býraktým ve sen oraya yerleþtin , demek istiyorum. Namümkün. Kendi baþýna yerleþmiþ olmayý kabullenemiyor. Sorumluluk duygusuyla bir ilgisi olabilir belki. Yerinin getirdiði sorumluluklarýn sadece kendisinden kaynaklanmasý, sonrasýnda beni suçlayamamasý demek aslýnda. Buna mý alýþkýn deðillerdir nedir anlayamadým. rahat býrakýlmaya dayanamýyorlar sanýrým.

Birliekte bir yer belirlemek bana zor geliyor. Ýsteklerin uyuþmuyor, anlatmak zorunda kalýyorsun vs. En zor kýsmý anlatmak zorunda kalmak. Açýklama yapmak kadar zor bir þey yok bazen. Hele ben onu anlýyorsam ve ona birþeyler anlatmam gerekiyorsa. Çok zor , çok. Uðraþamýyorum. Ýzliyorum ben de. Bazen çok farketmiyor nereyi seçeceði. Farkettiði durumda ise, seçtiði yer benim aklýmdaki ile uyuþmuyorsa "yanlýþ oldu" diyip tamamn iliþiði kesebiliyorum. Dedim ya saðlýksýz birþey. Daha iyi olmasý için çabalamak ise zor. Saðlýksýzlýðý tercih ettim sanýrým bu noktada.

Birisi gelirken tüm kapýlar aralýk aslýnda. Ne ardýna kadar açýk ne tamamen kapalý. Kapýyý o seçiyor o açýyor, sonucunu o yaþýyor. Sonra niye þikayet ediyor , orayý anlayamýyorum iþte...