Cumhuriyet fikir serbestliði taraftarýdýr. Samimi ve meþru olmak þartýyla her fikre saygý duyarýz. -Atatürk |
|
||||||||||
|
Babamýn bir akþam ansýzýn kalp krizinden vefat etmesinden sonra annem,ben ve ablam kalmýþtýk. Dedemle birlikte oturmuyorsakta yinede dedemin koltuðu altýnda gidiyorduk. Babam bize hatýrý sayýlýr bir servet býrakmýþtý. 3-4 adet iþyeri,3 adet daire ve bir otomobil. Ben evin tek oðlu olduðumdan hoppa ve þýmarýk büyütülmüþtüm. Dükkana evden yemek geldiði halde dedem beni lokantaya gönderiyordu. Babam öldüðünde 13 yaþlarýndaydým. Ýþ kuracaðým diye dükkanlarý sattým. Evlerin ikisini sattým bir dairemiz kaldý. Ne bir iþi becerebildim nede para kazanabildim. Telefoncu dükkaný açtým veresiyeden battým. Nakliye için araba aldým,kendim nakliye iþini gidip sanayide bekleyeceðim yerde esnafa daðýtýðým kartlarla evde iþ bekledim,o da olmadý, arabayý zararýna sattým. Evlenmek için baskýyla babamdan kalan evlerin ikisinide sattým ve evlendim. Ama iþim yoktu. Annemin babamdan kalan aylýðý ile geçinmeye çalýþýyorduk ama epeyi zorlanýyordu annem. Bir zaman sonra ablamda çalýþmaya baþladý ben hala çalýþmayý beceremiyordum. Bir zamanlar evinde badanacý,temizlikci çalýþtýran zavallý annem baþkalarýnýn evlerine badanaya , temizliðe gidiyordu. Bu arada ablamda evlendi ama bir müddet sonra eniþte beyde benim gibi;yazý,kýþý ve birde iþi sevmiyordu,ayrýldýlar. Ablam küçük kýzý ile Avrupaya çalýþmaya gitti. Giderkende elimizde kalan ve benim oturduðum evi onun üstüne yaptýk. Annem genç yaþýnda dul kalmýþtý. Ýsteyenleri oldu ama o hep istemedi.Yada benden çekindi.Babamýn vefatýndan 13 sene sonra bir gece annem kendisini bir emeklilinin istediðini,komþuda görüþtüklerini ve beðendiði bu kiþiyle evlenmek istediðini söyleyince tepem attý. Baðýrdým çaðýrdým ama nafile sonunda zorda olsa ikna oldum. Annem komþu ilçeye gelin gitti. Annemin gideceði gece babamdan kalan emekli aylýklarýný aldýðý maaþa ait banka kartýný zorlayarak elinden aldým. Ablamýn Avrupa ya gitmesinden sonra onun maaþýda anneme eklenecek ve bir yýllýk bir fark gelecekti. Hem sonra annem babamdan kalan maaþý kestirinceye kadar ben o maaþý alacaktým. Ýþte o paranýn geldiðine dair ihbarname anneme geldiðinde annem üvey babamla maaþ aldýðý bankaya gidiyor ve bir bakýyorlarki para çekilmiþ. Benim aldýðýmý anlýyorlar. Annem o zaman üvey babama maaþ kartýný benim zorla aldýðýmý söylüyor. Üvey babamda bana telefon edip ya kartý getir yada yasal takibata geçeceðiz deyince ister istemez ben annemin maaþ kartýný anneme iade ettim. Parayý öderim desemde çalýþmýyorumki nereden ödeyeceðim. Yavaþça paranýn üzerine yattým. O kadar piþkindimki anneme maaþ kartýný vermesini , hala bankaya onun adýna maaþýn yattýðýný ve benim bunu çekmek istediðimi söylediðimde üvey babam çok kýzmýþ ve kartý yakmýþ. Bir arkadaþýmýn annesi ikinci defa evlendi evlendiði adam üvey oðlunada bakýyordu. Bunu anneme söylediðimde annem kýzdý. Ama zaman içinde benim kýþlýk kömürümü,yiyecek ihtiyacýmý hep annem vasýtasýyla üvey babam temin ediyordu. Ama ben, madem bir veriyorlar neden iki vermesinler düþüncesindeydim. Derken annem ve üvey babamla aramýzdaki ipler kotu. Oturduðum evde ablamýn üzerine olduðundan ablamdan da çalýþmadýðýmdan devamlý para istemem yüzünden aramýz bozuldu. Sonunda ablam evi satýlýða çýkardý. Satarsýn satamazsýn derken ben” 4.000.-YTL ver evi boþaltayým “ dedim. Ablamda parayý üvey babama yollamýþ. Üvey babamda bu parayý bana noterden þu aya kadar çýkacaðým diye taahütname alarak verdi. Ben çalýþmýyordum ki nerden evden çýkacaktým. Sadece parayý almak için imza attým. Kafamca dayýlýk yapacaktým ve evden çýkmayacaktým. Belirtilen ay gelince ben evden çýkmayacaðýmý söyledim. Bu sefer üvey babam ablamýn yolladýðý vekaletle avukat tuttu ve bana ihtarname gönderdi. Bir ay içinde evden çýk çýkmazsan yasal iþlem yapýlacak diye avukat noterden ihtarname göndermezmi ? Avukatla görüþmeye gittiðimde avukatýn söylediði ”ben sana ihtarname gönderdim.Ozamana kadar bekliyeceðim ondan sonra yasal iþleme baþlýyacaðým” dedi. Sordum soruþturdum eninde sonunda beni kapý önüne koyacaktý üvey babam.Birde 5 yaþýnda kýzým vardý. Çalýþmýyordumki nereye kiraya çýkacaktým.Kredi kartý borcum da epey yükselmiþti. Baktým kaçak tarafým yok dedemin evine taþýnýp dedemle birlikte oturmaya baþladýk. Ben çalýþmadýðýmdan bu seferde dedemin emekli maaþýyla geçinmeye çalýþýyorduk. Bir müddet sonra iyi mevkide ki dedemin evini kýyýda kalan bir evle deðiþip üste para aldým.Bir müddet öyle idare ettim. Aldýðým paraylada kendime bir de otomobil almýþtým. Al takke ver külah derken sonunda iþ týkandý ve kaçacak yerim kalmadý. Þimdi iþ arýyorsamda bulduðum iþte emir almýya alýþýk olmadýðýmdan en fazla 6 ay çalýþýp bir bahane bularak iþten ayrýlýyordum. Bu sýkýþýk günlerden birinde babam saðken anneme aldýðý hisseli arsa aklýma geldi. Üvey babamla konuþmuyorsakta ben yine anneme gidip o arsayý bana vermesini borçlarýmý arsayý satýp ödeyeceðimi söyliyecektim,ama üvey babam bana evine gelmememi,annemle evin dýþýnda görüþmemizi söylemiþti. Bir gece bir arkadaþýmýn arabasýyla annemin evine gittim. Hava soðuktu kapýyý çaldým annem açtý. Dýþ balkonda konuþmaya baþladýk. Üvey babam bizi balkonun penceresinden izlemiþ ve benim arsayý almak için baský yaptýðýmý görünce kapýyý açtyý”Dýþarý çýk ben sana bu eve gelme demedimmi” dedi. Annem araya girmeye çalýþtý ama ben üvey babama,üvey babam bana derken nasýl olduysa arkadaþýmdan emanet olarak aldýðým tabancayý belimden çýkardým. Maksadým korkutmaktý. Araya annem girdi. Üvey babam hala çýk dýþarý diyordu. Hatta bana doðru atýlýp elimden tabancayý almak isterken tabanca üst üste 3 defa patladý. O kargaþa ile ben hem annemi hemde üvey babamý vurmuþum. Annem ve üvey babam öldü. Anne katilide olmuþtum. Aslýnda üvey babam de iyi adamdý. “Çayýný tazeliyeyimmi abi” dedi koðuþun çaycýsý Çakýr. Ayaða kalktým þöyle bir koðuþa göz gezdirdip ranzama doðru yürürken”çok uzun seneler buradayým Çakýr , senin çayýný çok içeçeðiz, daha sonra” dedim ve kendimi sýrt üstü karyolama býrakarak iki elimi baþýmýn altýna koyup gözlerimi kapadým. Ýçimden kendi kendime “Kendin ettin kendin buldun ,Allah kurtarsýn oðlum seni,Allah kurtarsýn” dedim…. Mustafa Arif Razgartlý
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Mustafa Arif Razgartlý, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |