artık okuyorum
dramatik sözcükler topluluğuna kul olsun bir yanım
öte yanım travmatik

felçli kadınlar göz kapaklarını ne de sıkı örtüyorlar
ayak bileklerinden tutunca
ayırınca birini bir kente ötekini başka birine
örtüyorlar sımsıkı
her şey açıkken gördükleriyle aynı
bir beklenmedik bekleyelim
açtığında değişsin
etten değil de
ateşten ellerle bir elim bir kente uzansın
öteki teninde sönsün

bakıyorum yerine
yine de dünya dönmüyor orada
pürüz acısına kurban oluyorum
yedi ayrı vakit
vakit olsa bin vakit
ispat istiyorum
duaların kabulüne bir ispat
bu elma bu kere de düşmesin
bu tas batsın kurnasında
bulamadım ulan bulamadım
çırçıplağım halâ
dünya orada dönsün bacakların arasında
hiç değilse bugün
o öyle istediği için
dönmü...

ar okuyorum
kadının gözünde bir damla
ki
düşmeye rüzgar bekliyor
bir damlanın felç olduğunu görüyorum
yemin ediyorum
kucağımı açtım bekliyorum
gözünden gözüme düşsün
aynı damlayla ağlayalım bugün

heceliyorum
geç kaldım
kurdele takmayın
tek ayak üstündeyim lakin bin yemin
benden başka yalanım yok
aşk istediğim için
kırk yalan söylediğime inanmayın

felçli bir kadın sökülüyor ruhundan
ardında dikiş izleri saklıyor
izlerini kendinden
ben görüyorsam bir
o bin izliyor
gözlerimdeki iğnelerinin izlerini

gözleri örtülü sımsıkı
cam acısı, feryat
bir ayağı bir kentte
öteki ayrı

ben bin vakit namaza duruyorum
ne gelen var ne giden
durduğumla kalıyorum
gördüğüm değişmiyor
inanılmış her kadının
acısını
okuyorum
ilk emre itaatim
okuduğum her ruhu
yanlış anlıyorum