Saçlarýn,
Güneþ ýþýnlarýnýn dünyaya sýzdýrdýðý sýcaklýkla yaþama yeniden doðan,
kanatlarýndaki özenle yaratýlmýþ göz alýcý renkleriyle havada yaþam parýltýlarý saçan,
kelebeklerin doðadaki uyumuyla kýyasýya dans ediyordu.

Doðal afetlerin en yapmacýk gülüþü vardý, dudaklarýnda.

Ben,
Seni görünce,
Bir yaðmur damlasý küçük bir kýz çocuðunun kývrýmlý saç tellerine düþerdi.
Kalbimdeki sevgi fidanlarý filizlenir.
Çocuðuna sarýlan annenin þefkat duygusu oluþurdu içimde.

Yiyecek bir ekmek kýrýntýsý bulan Afrikalý kadar mutlu,
Kýstýrýldýðý kafesten kurtulan kuþ kadar özgür,
Bir þekere kanacak çocuk kadar saf,
Sabah sularýna doðru intihar edecek biri kadar korkusuz,
Mecnun kadar aþýk olurdum.

Sevmedin beni,
kalbinin sivri pas tutmuþ tellerinden geçecekken tam orta yerinden býçakladýn kalbimi.
Bu arafta sol tarafýma tarafsýzlýðýn nokta gibi ilerledi noksanlaþtýrdýðýn kalbimin içinde.

Sen rüzgardýn,
Hiç esmedin bana.
Gardýný alarak geçit vermedin kalbine.
Döktün tüm yapraklarý
Ben razýydým yaprak olmaya ayný dalda olsaydýk eðer.

Sen mevsim sýcaklýklarýnýn altýnda bilmem kaç derece soðuktun bana
Ve bilmem kaç dereceyle dondurdun kalbimin sana dönük bitki örtüsünü.

Canýmý yaktýn,
damla damla kan akýttýn kalbimden.

Kýttýn bana !
Ben bir yudum sevginle kýt kanaat yaþamaya razýyken.

Uyur sever sevmelerim gidiþinin yollarýnda aradý gelmeyiþlerini.
Ve ben baþaramadýðým sevdanýn ,
sevgisizlikten oluþan acýlarýyla barýþamadým hâlâ.

Þimdi,

Beni hatýrlaman bin ihtimalde bir ihtimal.

Bu yüzdendir ‘Tüm unutmalarýn caný cenneme ! ’ Diyiþim.

-Taner Türker.