YOKSUN ARTIK (ANLAMSIZLIKLARDA)

Gideceksen git öyleyse çok uzaklara,
Tutma ellerimi asla, sonsuzcasına,
Yüreğin atmasın benim varlığımda,
Kaybolsun bu rüya, anlamsızlıklarda...

Bakma arkana, koş mutluluklara,
İstediğin gibi yaşa, derin bir huzurla,
Sevdiklerinle birlikte, bensiz yaşa,
Yok olsun bu sevda, anlamsızlıklarda...

Sen inanmıyorsan, yoktur bir mânâ,
Herkes yürür, koşar kendi yolunda,
Aşk büyüktür, ölçülür gökle, imanla,
Uzaklaş artık bitsin, anlamsızlıklarda...

Umutla bakalım huzurlu yarınlara,
Çalışalım, üretelim, yaşatalım da,
Bir anlamı olsun hislerimizin semâda,
Duyma sesimi, yoksun, anlamsızlıklarda...

Düştün sözlerimden gökkuşağına,
Artık sana değil sözlerim, ayyuka!
İnanmasan da, varlığım Hakk'a,
Anlamaya çalışma, anlamsızlıklarda...

Sen istemediğin için, seni unutmaya,
Varlığımdan, derinlerimden soyutlamaya,
Hakikat'in seyrine doğru çağırmaya,
Son verdim bütün anlamsızlıklara...

Demek ki öyleymiş, boşu boşuna,
Uğurlar olsun, hoşça kal, diyemeden,
Gidiyorum ben de senin gibi uzaklara,
Zaten gerek yok, daha fazla anlamsızlığa...

Milâdı dolmuş bir fırtınanın izlerinin ardında,
Derin bir soluk alır gecenin nefesinin duasında,
Ve yürür usulca, varlığım hayatın seyrine kapılır ya,
Ne sen kalırsın, ne de sancılar, anlamsızlıklarda...

Çelişkili bir şiir gibi gelir sana, anlattıklarımda,
Duyamadığın sesler vardır gökkuşağında,
Bulamazsın, düşler hatırlatır sanrıları da,
Sen görmedikten sonra bu rüya, anlamsızlıklarda...

Başlar sonsuz umutlar, biten bir şiirin son ânlarında,
Son bir kez bakarsın uzaktan, yine boşluklara,
Bitti dersin, başlamadı ki zaten, ufuklarda,
Söylediklerim yalan değildi, artık anlamsızlarda...

Biten bir sevdanın ardında, geriye sadece AŞK kalır. Ancak, bu AŞK'ın giden sevgili ile bir ilgisi yoktur. Bu AŞK, insanın içindeki çocuğu yaşatması ile, Yaratan'a inanması ile ilgilidir. Ve çocuk yürür, açar gözlerini ve bakar semavata... Sadece diler, her şey daha iyimser olsun diye, dua eder ALLAH'a... Çocuğun kalbinden dökülenler yeşeren çiçekler arasında asılı kalır, içten içe bir heyecan seremonisi başlar... Bir gün mutlaka, ruh eşini bulacaktır çocuk... Susar, unutur ve gider... Bambaşka ufuklara...

MUSTAFA KEMAL İZGİ
20 TEMMUZ CUMA 2012 / 19:30