Usulca bakardým gözlerine,
Yüreðim kýpýr kýpýr olurdu,
Tarif edilmez duygularla,
Gönlümde huzur duyulurdu...

Cesaret edemezdim sevginden,
Sana yaklaþmaya kýyamazdým,
Vazgeçmezdim bitmeyen sevgimden,
Duygularýmla seni saramazdým...

Suskunluðum gözlerimden okunurdu,
Dualarým gökyüzünden duyulurdu,
Gönül yankýlarýndan sonsuza savrulurdu,
Ellerinden tutup gönlüne kavuþamazdým..

Bekleyiþim sonsuzluða, sonsuzluðum bakýþlarýna,
Nehirler gibi karýþýrken, sensizliðim düþlerine,
Hislerim varlýðýna, varlýðýndan ruhuna yaklaþýrsa,
Mutluluðun cennetinde, cennetimizde buluþurduk...

Hayal de olsa, gerçeklerden uzaklaþmaya deðer,
Çünkü gerçeklerden uzaklaþmak, hakikatle eþ deðer,
Sevdamýn derinliklerinde bulurdum seni, sevseydin eðer,
Biliyorum, bu bir sonsuzluk duasý, duysan da duymasan da...

Yükselirken dalgalar, daðlarýn enginlerine yaklaþýr dualar,
Sen de duyarsan sesimi, þiirlerim deðiþir, senin olurlar,
Bitmeyen bir düþ, hakikate karýþýr, Aþk ile buluþurlar,
Ömrümden gönlüme, gönlümden ahire, ahirden daime ulaþýrlar...

Gözlerimden gönlüne bir sevda penceresi,
Açýlýr da gökyüzüne ulaþýr, her hecesi,
Sesim, nefesim ve hislerimin yörüngesi,
Ufuklarda yankýlanýr düþlerimizin sesi...

Mustafa Kemal ÝZGÝ
29 Temmuz 2012 Pazar / 11:20