Kesintisiz, gökler ötesi bir krallýðýn görkemli ihtiþamýný solumak mýydý sevmek, yoksa müebbet hapse hüküm giyip zindanlarýn demir parmaklýklarý arasýnda kývranarak esaret hayatý yaþamak mýydý bir ömür boyu?

Neydi?

Ayrýlýk acýsý ile zamanlý zamansýz sara nöbetlerine tutulup kývanýrken yerlerde, içinin kahreden acýsýný dýþarý çýkarabilmek için “ah” etmek, “seni nerden sevdim” diyerek piþmanlýklar yaþamak dizlerini dövmek miydi, yoksa “Dünyaya bir daha gelsem sevgilim, arar bulurum yine seni severim” diyerek ne olursa olsun kývranmadan aldýðý tarifsiz lezzeti arttýrmasý için sürekli yalvarmak mýydý Allah’a?!

Neydi sevmek?

Sevdiðinden ayrýlan saçlarý kýr Anadolu delikanlýsý gibi bir ekin tarlasýnýn içinde hatýralarýný yangýn yüreðine doldurup, çaresizliðin uçurumlarýnda aðzýna dayadýðý tüfeðin tetiðine abanarak kana bulamak mýydý baþaklarý, yoksa onu koruyabilmek için yaþam yolunu seçip bir gölge gibi ardýnda sürünerek yaðan yaðmur ve doðan güneþe savaþlar açmak, kanatlanýp gözlerine kuþ olup uçmak, korumak için Sema’ya bulut olmaya çýkmak mýdýr bu sevda?!

Yoksa Ýtalya’da akþam kýzýllýðý vururken taþ zeminlerin ýslanmýþ yollarýna, yakamozlarýn dansý düþerken gözlerin gölgeli sahillerine, görkemli Venedik köprüsü üzerinde el ele tutuþup yürümek miydi sevmek?

Neydi; kýzýl renkli Gondol’lar üzerinde sesleri seviþtirerek beraberce sonsuzluða þarkýlar söylemek miydi yoksa? Santroni’yi yeniden inþa etmek için volkanik patlamalara giriftar kýlýp kalbi, onun yaþayabileceði masalsý bir þehir var edebilmenin gayretine girmek miydi bilmem ki!

Yeditepe’nin hepsini ayný anda görmek gibi bir þey mi yoksa? Uçan kuþlarla bulutlarýn gözkapaklarýndan damlacýklar kaçýrmaya mý benziyor? Uçuruma bakmaya mý, gökyüzüne çýkmaya mý, yaðmur olup yaðmaya mý benziyor bilmem. Ceylan’larla dere kenarlarýnda seyrek inen ýþýk huzmelerinin altýnda dinlenmek midir yoksa bu? Galata Kulesi’nde baþýný baþýna yaslayýp beraberce Ýstanbul’un tarihini seyretmek, iki kiþilik bir yelkenliyle mavi bir denizde göz göze sonsuzluða doðru akýp gitmek midir bu sevda!

Nedir?

Sevmek, yâre gücenip bulunduðu topraklardan gidip baþka ülkelerde kendine yeni bir yaþam kurma yolunu tutmak mýydý, yoksa onun bulunduðu yerde onun haberi olmadan ölene dek ‘ayný topraklarda bulunma onurunu’ elde edebilmek uðruna beklemek miydi sadece?

Dünyadan el etek çekip dergâhlarda münzevi bir derviþ gibi inzivaya çekilmek miydi acaba? Yamalý bir hýrka içerisinde ‘bir çarýk bir kýrýk aþk’a boyun eðerek bir ömür karþýlýksýz, beklentisiz özlemek, gözyaþý dökmek, hýçkýrmak mýydý bu sevmek?

Sevdiðini elde edebilme uðruna devrim yapmak, bir ülkeyi ayaða kaldýrmak mýydý? Roma’yý yakmak, Ýstanbul’u yýkmak, Arap yarýmadasýný haritadan kaldýrmaya çalýþmak çýlgýnlýðýnda bulunmak mýydý bu sevda? Yoksa Roma’yý da Ýstanbul’u da Arap Yarýmadasý’ný da onun için yeniden inþa etmeye çalýþmak, ‘çað kapayýp çað açmak’ için elli üç güne ordular biriktirmek miydi bu sevgi?

‘Kirpiklerini indirdi gözlerinin üstüne, yüz vermedi. Seni âleme rezil etti… Akla hayale gelmeyecek hakaretler etti’ diye kýzýp, kýrýlýp vazgeçmek ve intikam hýrsýna kapýlmak “sevgimin cennet oluþu gibi cehennemdir öfkem de” deyip karþý tarafa zarar verme imkanýn varken seninle ayný havayý teneffüs ediyor, ayný güneþte ýsýnýyor, ayný gecede uyuyor diye “varlýðýn yeter, gül kalbine dokunmasýn hüzünler” deyip saçýnýn teline rüzgârlarýn deðmesine tahammül edememek, üzüntüden ölecek hale gelmek miydi bu sevmek?!

Baðlanmak, kör düðüm olmak, keskin bir býçaðýn en parlak yaný gibi harlanýp yanmak, yalan söylediðini bile bile her defasýnda inanmak, her söylediðine çocuklar gibi kanmak, canýn yandýðý halde isteye isteye her defasýnda ona ‘aldanmak’ mýydý bu sevmek?!

Neydi ah!

Faydalanmayý ummak, beklenti içerisine girmek mi sevgiliden yoksa bu sevgi? Ýstediðini alamadýðýnda hiddetlenmek, öfkelenmek, hýrsla gerilmek, “bana neden önem vermiyorsun?” feveranlarý ile aðlamak ve adýný sevgi koyduðu bir menfaat birlikteliði arzulamak mýydý ardýndan? Yâda hiçbir karþýlýk beklemeyip, hiçbir haber alamadýðýn, nasýl olduðunu bile bilmediðin halde her vakit secdelerin birisini kendin diðerini onun için üþenmeden yapmak, mutluluðu için dua dua gökyüzüne güvercinler salmak mýydý bu sevda?

Ölen sevgiliyi mezarýnda kendi haline býrakýp gitmek miydi sevmek, yoksa mezarýnýn baþýnda bir ömür hýçkýrýklara aðlayarak gözyaþlarýnýn ab-ý hayatý ile diriltmeye çalýþmak mýydý ardýndan?

Ilýk bir rüzgârýn içine dolmasý mýydý yoksa? Yâdýnda ondan baþka her þeyin kaybolmasý, “ne derse desin, ne yaparsa yapsýn” o’nun, senin katýnda sonsuza kadar eþsiz ve benzersiz kalmasý gibi bir þey miydi bu sevmek?

Ah, neydi sevmek?

3 Haziran 20.15