Ey sevgili, ayrýlýk benim talihime düþtü düþeli ruhum kýþ acýlarýnýn býçak soðuklarýyla doðrandý her gece. Çatallanmýþ sesim Roma’dan Moskova’ya, Çin Seddi’nden Ýstanbul’da kadar rüzgar sesleriyle seni aradý. Seni sordu coðrafyalarda çiçek açan lale bakýþlarýn mor renklerine. Þehla bakýþlarýn iç çekiþlerinde irkildi pastel düþlerimin gaspa uðramýþ nihavent þarkýlarý. Þartlý isyanlarýmýn tuna boylarýnda büyüttüm zehir sözlerinin gerilla duruþlarýný. Körpe ceylanlarýn korkulu rüyalarýna sürdüm gülistan yüzünün emniyet aþýlayan gülüþlerinide öyle sevdim seni ben. Seni uykusuz gecelerimin sessiz çýðlýklarýyla ninileyip uyuttum. Zehir gözlerinin uçurumlarýnda bekledim. Dipsiz kuyularýnýn kör noktalarýnda Yusuf oldum, kayboldum, bul beni.

Ah karanlýk kuyum kayýp kentim, büyüyen sevdam, yeþeren düþüm, ebruli gülüþüm benim!

Biz; son sözü söyleyen savaþçýnýn mýzraðýný yere saplayýp soluklanmasý gibi, ayetlerin baðrýna saplayýp yeminlerimizi, hicazkâr türkülerde ölümsüzleþen iki deli âþýk olduk seninle. Kutsal kitaplarýn okunmamýþ sayfalarýna döktük sevgimizin yitik alfabelerini de, öyle okuduk aþkýn yazýlmamýþ kitabýný. Yaðmur ormanlarýnda sarýlýp birbirimize kor ateþler gibi yanarak tutuþturduk tüm katran karasý ölümlüleri. Sancýlý doðuþlar yaþadýk seninle, milenyumdan kaçýrýp kuþlarýn masum bakýþlarýna gizledik cüzamlý iniltilerimizi. Etlerimizi kesip kanayan yaralarýmýza baðladýk. Bin defa astýk kendimizi bakýþlarýmýzýn urganlarýnda. Bin defa kör kuyulara atýldýk ta aþk elinden, yine ölmedik.

Bize ölüm yok sevgilim!

Ölümsüzlüðün þifresini laboratuarlar da deðil gözyaþlarýmýzla yýkadýðýmýz secdelerde kýrdýk biz. Sonsuzluðu sonsuzlukla çarpýp ab-ý hayatýyla dirilttik meyhanelerde çürüyen bedenlerimizin hücrelerini. Her gün ruhumuzun kaldýrýmlarýnda gölgelerimizi seviþtirip, aynalarýn yansýmalarýnda doðurduk aþkýn çocuklarýný. Göðü toprak, yeri mavi bir bulut yaptýk bir kere. Þimdi kim öldürebilir bizi söyle? Ya kim sevdasýný milyonla çarparsa sevgimizin zekâtýný elde edebilir sevgili?

Ferhat bileydi ah sana taþýdýðým aþkýmýn büyüklüðünü kazmayý daðlara deðil kalbine vururdu her sabah. Ýnan ki bu deliliðimin uslanmaz yanlarýný görseydi mecnun kum yýðýnlarýnýn altýnda yiter giderdi. Ruhsat’i aðlamayý unutur, Kerem kendisini bin parçaya bölerek yollarýma dökerdi.

Giryaným ey yar ateþ-i aþkýndan.

Cinayete kurban giden kalbimin yaralarý güz sancýlarýyla kanamaya baþlayalý kaç gün oldu unuttum, yâda kaç yýl, sahi kaç asýr oldu bu cehennemde yanalý? Toprak gibi yarýlan baðrýmdan volkanik kraterler fýþkýrýyor durmadan. Harabeye dönmüþ bir kentin yýkýntýlarý arasýnda seni arýyorum âmâ gözlerimin nuruyla. Devrilmiþ cümleleri kaldýrýp otoban kenarlarýndan bu aþkýn ölümsüz hikâyesini yazýyorum ben sana. Ýçimin kalýntýlarý arasýnda iki büklüm kývranan acýlarýma merhemler çalmýyor kendi haline býrakýyorum. Nil’den Fýrat’a uzanan bir istila bakýþýn görgü tanýklarýný biriktiriyorum yamalý cübbelerimin ârâm diplerinde ben sana.

Vallahi yalan deðil gözlerin!

Bir masal deðil, hikâye deðil, efsane deðil gördüðüm. Allah’ýn varlýðý kadar gerçek yine onsuzluk kadar bir azap, yaþamak kadar aðýr ölmek kadar hafif bir hiç, bir linçtir gözlerin. Ben þahadet ediyorum ki sen bakarak ta öldürürsün insaný. Senin dalgalý saçlarýn da yaðlý bir urgan gibi daraðaçlarýna baðlayýp sallandýrýr insaný. Senin sözlerin de bir cellât, senin sözlerin de bir inat, senin gözlerinde kýyamet gibi darmadaðýn eder insaný.

Saatleri geri almaktan yoruldum.

Seninle geçirdiðimiz zamana sarýyorum yýllarý. Tüm vakti serseri bir mayýn gibi gidiþinin saatine ayarlýyorum þimdi. Mayýs sancýlarý sararken kalbimin beþinci mevsimini, ben yaralý bir ceylan gibi içinin ýrmaklarýna iniyorum doðudan. Maktulü belli olmayan bir cinayetin izlerini taþýyor kalbim bin yýllýk yazýtlarda, oku beni.

Ey gözlerimin karasýna sakladýðým sevdiðim! Ey metropol þehirlerin soðuk taþ zeminlerine sancaklarýndan sýcak bakýþlar döken beyaz gülüþlü dað gülüm!

Sana ulaþmak için kabaran okyanuslarý geçtim yelkensiz, daðlarý aþtým kolsuz kanatsýz, elsiz, ayaksýz. Kutuplarda karlar altýnda kaldým da bin sene sana öyle geldim hesapsýz. Hadi üþüyen bedenimi kýyamet suresiyle ýsýt. Hadi Ýnþirah suresinin serinliðini dök aþkýnla harlanan yüreðimin üstüne ki soluklanayým bu gece.

21.Aðustos 2012 – 23:47