Güneþ ve Ölüm çalýþma baþlýðýyla yazmaya baþladýðým öykümün ilk 3 sayfasýný sunuyorum.

'2012 Ölülerin Ýntikamý' öykümün Kaan'ýn gözünden geliþimini yazýyorum. Zombi öyküsü, yaþayanölüler öyküsü yazmak istemiþtim ve proje bir sene önce böyle baþlamýþtý. Tabii "dünyalar yaratma sevdalýsý" olarak bu hikayeler için de bir konsept oluþturmam ve bu anafikri geliþtirip dünyayý dayandýracak bir temel kurmam gerekiyordu. Ana düþünce üzerinde uðraþarak bir tema ve sebep sonuç baðý kurdum.

Zombiler? Niye zombiler ve 2012? Nerden çýktý bunlar? Zombiler mi, býrak ya, nasýl olur? Bunlar nasýl zombi? Niye zombi oldu insanlar, niye öldürüyorlar diðerlerini? Peki kimileri zombiye dönüþürken ve kimileri de dönüþmezken diðer dönüþenler neye dönüþüyor? Dünyaya neler oluyor? Ses nereden geliyor? Sesin amacý ne? Ses dost mu yoksa düþman mý? Bu iþin sonu nereye varacak?

Bu sorularýn cevaplarýna dair saðlam bir fikir verecek kadar açýk yazdýðýmý düþünüyorum. Tabii herþeyi de ortaya sermedim ama cevaplar büyük ölçüde içeride. Öyle hemen zombi kafasý patlatan aksiyon arýyorsanýz, üzgünüm. Yanlýþ öykü. Zombiler ve diðerleri ile dolu bir dünyaya giriþ öyküleri bunlar. Bunlarý yazmadan daha aksiyonlu maceralarý yazmak içime sinmedim. Sahne, kostüm ve dekor olmadan bir tiyatro oyunu oynanmasý gibi eksik olacaktý. Hikaye kendini yavaþtan inþa ediyor.

***

Ýki arkadaþ Antalya'nýn mevsim normalleri üzerindeki havasýnda bir cennet bahçesinde yürüyordu.

Krysos Oteli'nin iki kýdemli güvenlik görevlisi olan Özge ve Kaan rutin devriyelerinde duvar boyunu geziyorlardý. Çevreleri aðaçlýklar, yeþil ve bakýmlý çimenler, rengarenk ve zengin kokulu çiçeklerle doluydu. Kuþ sesleri tatlý rüzgarýn hýþýrdattýðý yapraklarýn müziðine katýlýyordu. Hava Aralýk ortalarýna gelinmiþ olmasýna raðmen hala sýcaktý ve geceleri olmasa da gündüzleri kýsa kollularla gezmek hiç sorun deðildi. Bahar günlerini hatýrlatan bu güzel günlerden Rus aðýrlýklý otel müþterileri de hiç þikayetçi deðildi hani. Havuz baþý ve kumsal insan kaynýyordu.

"Yavrular nasýl?" diye gülümseyerek sordu Kaan. Kaan orta boylu ve atletik yapýlý saðlam birisiydi. Yirmi dokuz yaþýndaydý ama yaþýna göre daha olgun gösteriyordu. Hayat ona pek iyi davranmýyordu özel hayatýnda. Bunu gözlerinden okumak mümkündü. Arkadaþlarý ve umudu ile hayatta kalan birisiydi Kaan.

Özge yorgun bir gülümsemeyle cevap verdi. Yirmi yedi yaþýndaki esmer genç kadýnýn yeni doðum yaptýðýna inanmak zordu. Bir yetmiþlik boyu ve neredeyse kaslý sayýlabilecek amazonvari vücudu ile muhteþem görünüyordu.
"Hakan abiliði çok çabuk öðrendi, Buse'ye çok sahip çýkýyor. Ama bunun ötesinde hala çok yaramaz. Ortalýðý birbirine katýyor. Bir sürü þikayet alýyorum hergün. Buse de biliyorsun iþte be. Ben yokken epey huysuzlanýyormuþ. Özgür evdeyken sorun yok ama Svetlana'nýn hayatýný karartýyormuþ."
"Eh, biraz daha zaman geçince alýþacaktýr. Svetlana gibi bir bakýcým olsa ben çok çabuk alýþýrdým." diyerek ve gülerek þakaya vurdu Kaan.
Özge de güldü ve hemen cevapladý.
"Ayarlayabilirim. Çok yakýþýrsýnýz. Çok tatlý bir kýz. Hem güzel hem de hayat dolu, sevecen,"
"Hoop dedik. Dur, anladýk. Harika bir hatun. O kadarýný biliyoruz. Hatýrladýn mý sizi ben tanýþtýrdým. Svetlana çok iyi bir kýz. Biraz da bu yüzden ona yanaþmýyorum."
"Kötü kýzlardan mý hoþlanýyorsun lan manyak?" diye çýkýþtý Özge.
"Yok be abisi. Ne dediðim sen anladýn."
"Bir b...k anlamadým. Beste'den ayrýldýðýndan bu yana bir yerde dikiþ tutturamadýn. O kadar darbe yemedin biliyorum. Ne oldu lan sana?"
"Dikiþ tutturamadýn derken? Ben elimden geleni yapýyorum," diye gülümseyerek cevap verdi Kaan. Cidden de çabalýyordu hani.

"Yav býrak bu ayaklarý," diye kýzdý Özge. Bir küfür savurdu. Kaan gülerek somurttu.

Kaan ile Özge yýllar ötesine giden arkadaþlýklarýyla çok samimi iki iþ arkadaþýydý. Özge'ye buradaki iþi Kaan bulmuþtu ve 5 sene boyunca günün 12 saatini beraber geçirmek ikisini çok yakýnlaþtýrmýþtý.
Zaman zaman ikisi de bütün dünyanýn, statülerin, isimlerin, sosyal ve kültürel sýnýrlarýn ortadan kalkýp tek bir zihin ve ruha bürünüp karýþtýklarýný; O derece yakýnlaþtýklarýný hissediyordu. Ýkisi candostuydu. Birara iliþkileri malum boyuta doðru çekilir gibi olsa da sonra süratle birbirlerine o þekilde uygun olmadýklarýný çabucak anlamýþtýlar. Sonuçta iki kan kardeþ olarak kalmalarýnýn çok daha muhteþem olduðu konusunda ikisi de hemfikir olmuþtu. Kaan daha sonra Özge'nin nikah þahidi bile olmuþtu.

"Daha ne yapayým lan manyak. Elimden geleni yapýyorum. Beste elimde patladý. Olmadý. Hatun evlenmek, çocuk yapmak istiyordu. Benden beklentileri vardý. Ben bugünü sunabilirken o benden hep yarýný istedi. Aramýzda aþamayacaðýmýz mesafeler vardý. Olmayacaktý. Olmadý."
Özge bir þey demedi. Bu konuyu daha önce de konuþmuþtular ve Kaan'ýn haklý olduðu yerler az deðildi.

Kaan devriye rotasýnda yürürlerken devam etti konuþmaya. Rahatlatýyordu genç adamý bu devriye muhabbetleri.

"Sinem hanýma gelince," diyerek bir ah ederek biraz durakladý Kaan. Sinem haným otel müdürünün asistaný olan genç ve zarif hanfendiydi.
"Beste'den sonra o olabilir diye hissetmiþtim. Aþk... Ya da belki de sadece o olsun istemiþtim. Ama o da olmadý. Yine yüzüme gözüme bulaþtýrdým. Bir çay içmeye daveti bile beceremedim. Sanýrým ben yerli hatunlarla konuþmayý hiç öðrenemeyeceðim. Oysa yabancýlarla hiç sýkýntým yok, bu çok garip," diyerek güldü Kaan. Özge de buna güldü. Gerçekten de Kaan'ýn otelin müþterisi olan Rus ve Ukraynalý hanýmlar arasýnda hiç zorluk çektiðini görmemiþti.

"Yüzyüze konuþmak yerine mesaj atmak biraz salakçaydý kabul ediyor musun?" diye sordu gülen Özge.
"Tamam, kabul. Ama ben güvenlikçiyim o müdürün asistaný. Konuþma fýrsatý yaratmak pek öyle kolay deðil, ben de sabýrsýz davrandým kabul. Ve biraz saçmaladým."
"Aslýnda," diyerek araya girdi Özge, "Mesajýnda saçmalamamýþsýn. Okudum, biliyorum. Tamam, dört dörtlük bir þey deðildi ama birisi bana bu þekilde yaklaþmak istese en azýndan onunla bir çay içip, olup olmayacaðýndan emin olmak isterdim. Biliyorsun bir insaný tanýmak için karþý karþýya gelip gözlerine bakmak, bir kaç dakika geçirmek gerekir. Bu kadarý için sana þans vermemesini kabaca buldum."
"Kabalýk Türk hatunlarýnda standart zaten Özge. Kusura bakma. Yok lan hemen asma suratýný. Öyle ama. Bak ikimizde burada Ukraynalý, Rus, Norveçli, Ýngiliz bir sürü ülkeden insan görüyoruz. Sana söylememe gerek yok. Görüyorsun. Türk hatunlarý kaba."
Kaan Özge'nin bozulan suratýna bak baka devam etti. Cidden yabancý hatunlarla þansý hep iyiydi ama yerli hatunlara gelince sürekli bir reddedilme, terk edilme durumu vardý.
"Özge, sözüm meclisten dýþarý, bizim hatunlar hem kaba, hem incelikten uzak, hem düþüncesiz, hem bakýmsýz-özensiz hem de bütün bunlarýn üstüne tüy dikercesine burnu bir karýþ yukarda , kendini beðenmiþ. Ne sanýyorlar kendilerini cidden merak ediyorum."

"Aðýr ol lan. Hemcinslerimi sana yedirmem. Ýntikamcý gaddar. Pis Türk erkeði. Elin Ruslarý bizden daha mý iyi lan?" diye çýkýþtý Özge. Cidden kýzýyordu þimdi bak.
"Abla kusura bakma ama durum bu. Melanie'yi hatýrlýyor musun?"
"Saçmalama Kaan. Nasýl unuturum onu, ve senin salaklýðýný," diye hatýrlayarak konuþtu Özge. Melanie ve Kaan bir yaz boyunca sevgili kalmýþtýlar. Melanie mükemmeldi.
"Melanie nasýldý? Kibar, insancýl, sempatik, güleryüzlü muhteþem bir insandý. Erkeðine ilgili ve yakýndý, gülümsüyordu. Fiziðinden söz bile etmeyeceðim..." diyerek býraktý Kaan. Melanie taþ bebek gibi bir hatundu ve bir yere adým attýðýnda bütün baþlarýn ona dönüp uzun süre onda kalmasý iþten deðildi.
"Yatýrmayý cidden istediðim tek hatun Melanie'ydi," diye biraz dalgýn biraz gülümseyerek konuþtu Özge.
"Hööööst!" diye gülerek araya girdi Kaan. Özge bir ara deneysel manada lesbiyen takýlma noktasýna geliyordu neredeyse ve tam bu aþamada kocasý olacak Özgür ile tanýþmýþtý. Aslýnda onlarý Kaan tanýþtýrmýþtý.
"Demek istediðim þu ki elin Rus peri kýzlarýnýn eline su dökemez bizim hatunlarýn çoðu. Hem de fizikten bahsetmiyorum bak, sadece ruh inceliðinden, alçak gönüllülükten bahsediyorum. Ben artýk yerli hatunlardan vazgeçmeye karar verdim," diye kararýný yarý þaka yarý ciddi söyledi Kaan.
Özge bir yandan yapma be diye surat asarken bir yandan da gülüp takýlýyordu.

"Derya haným nolcak? Hatun senin içine düþecek neredeyse. Bu konuda bir þey yapmayacaksýn demek mi oluyor bu?"
Kaan güldü. Özge'nin gözünden de bir þey kaçmýyordu.

(devam edecek)